اگر به قرآن عمل مى كرديم، ديگران را به اسلام و قرآن جذب مى نموديم؛ زيرا قرآن جامع كمالات همه ى انبياى اولوالعزم ـ عليهم السّلام ـ است. چند صحيفه براى حضرت آدم ـ عليه السّلام ـ و چند صحيفه براى حضرت شيث ـ عليه السّلام ـ نازل شده و همه ى آن ها در قرآن جمعند، ولى ما از آن غافليم! در مورد عترت نيز در دعاى ندبه آمده است:
« وَ عَلِمْتَ مِنْهُمُ الْوَفاءَ بِهِ فَقَبِلْتَهُمْ وَ قَرَّبْتَهُمْ… »( بحار الانوار، ج 99، ص 104؛ اقبال الاعمال، ص 295.)و دانستى كه آنان بدان وفا خواهند نمود و لذا آنان را پذيرفتى و مقرّب درگاه خويش كردى. خدا مى داند كه اگر اينها پيامبران نبودند، چه كاره بودند!
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد
