ملايكه قُوتشان(غذا و خوراك. ) تسبيح است( بحار الانوار، ج 27، ص 41؛ ج 54، ص 90 و 332؛ ج 57، ص 249.). ما انبيا و اوليا ـ عليهم السّلام ـ و ملايكه را نمى شناسيم، چنان كه خدا را نمى شناسيم؛ زيرا خيلى از ما دورند؛ ولى علما را چه مى گوييد كه در كنارشان هستيم و حالاتشان را از نزديك مشاهده مى كنيم؟!
دم آخر زندگى طبيب بالاى سر آخوند ملاّ فتح على آوردند، ايشان آهسته به اطرافيان گفت: كه كار گذشته است. حُضّار با همديگر نجوا( سخن آهسته و درِ گوشى.) مى كردند كه آخوند ـ رحمه اللّه ـ نفهمد، ولى ايشان به آنها فرمود: بگوييد، طبيب چه گفته است؟ بنده سى سال است منتظرش هستم! يعنى انتظار مرگ را مى كشم!
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد