ما را شناخته اند، اعمال مامحفوظ است و عكس بردارى شده است. خداوند متعال از زبان مجرمين مى فرمايد:
«مَالِ هَـذَا الْكِتَـبِ لاَ يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَلاَ كَبِيرَةً إِلاَّآ أَحْصَـلـهَا وَ وَجَدُواْ مَا عَمِلُواْ حَاضِرًا» سوره ى كهف، آيه ى 49.
اين چه كتابى است كه هيج عمل خرد و بزرگى را فرو نگذاشته مگر آن كه بر شمرده است. و آن چه را انجام داده اند حاضر مى يابند.
آيا شهادت دست و پا و ديگر اعضا و جوارح ر.ك: سوره ى نور، آيه ى 24؛ سوره ى يس، آيه ى 65؛ سوره ى فصّلت، آيه ى 20 ـ 22. شوخى است؟!
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد