اختلاط ما با كفّار آخرش به همين جاها مى كشد، يعنى ابتدا از مسلمانان پذيرايى مى كنند و به آن ها احترام مى گذارند و آن ها را به بلاد خود دعوت مى نمايند و در تجارت و معاملات بازرگانى خود داخل مى كنند،و وقتى رؤسا و سياستمداران مسلمانان مست پول و غير پول شدند.حاضر مى شوند امضا و امتيازات دهند تا آن ها بر بلاد اسلامى حكومت كنند.بدين ترتيب، هم جنسى و هم شكلى و اختلاط با كفّار، تسلّط و حكومت آن ها را بر مسلمانان آسانتر مى سازد.آيا اگر مثلاً كفّار بر نفت ايران حكومت كردند، مى شود كه نتوانند بر ايران و مردم ايران حكومت كنند؟! و مالِكُ الرِّقابِ ممالك اسلامى و مسلمانان نشوند؟!فرانسه در سوريه، لبنان و الجزاير؛ و انگليس در عراق و حجاز حكومت داشت، و فعلاً در دست آمريكا است. آرى، ائمّه ى ما ـ عليهم السّلام ـ كه فرمودند: با كفّار اختلاط نكنيد، در حقيقت براى حفظ دنياى ما بود، و مى خواستند دنياى ما را براى خود ما تأمين كنند.و كار به جايى كشيده كه كفّار نفت و ثروت هاى طبيعى و ذخاير زمينى و معادن ما را به غارت مى برند، بعد به عنوان تصدّق و آقايى و يا به عنوان وام با بهره هاى كلان با تلطّف و مهر و عطوفت به ما مى دهند! اكنون ما مسلمانان اسير و عبيد آن ها، و در زير دست و چكمه ى آن ها خوار و ذليل هستيم، ولى هنوز نمى فهميم براى چه اين گونه شكست خورده ايم؟! آيا از عملكرد خود ما است، و يا مثلاً از پريدن كلاغ؟!
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد