همه مراجع: خیر، هیچ تفاوتى در حكم نمى كند و در هر دو مورد، اگر با قصد لذت و ترس افتادن به حرام باشد، اشكال دارد.[1]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – امام، استفتاءات، ج3، نظر ، س52 ؛ بهجت، توضيحالمسائل، م1936 ؛ مكارم، استفتاءات، ج1، س819 ؛ تبريزى، استفتاءات، 1622 ؛ صافى، جامعالاحكام، ج2، ص1673 ؛ نورى، استفتاءات، ج2، س656 ؛ فاضل، جامعالمسائل، ج1، 1718 ؛ خامنهاى، اجوبة الاستفتاءات، س1145 ؛ العروة الوثقى، ج2، النكاح م3 ؛ سيستانى، Sistani.org، اينترنت ، س20 و 19 ؛ دفتر: وحيد.
برچسب خوردهائمه علیهمالسلام, اجتهاد, اجتهاد و تقلید, احکام, احکام شرعی, اختلاف نظر, اختلاف نظر مراجع, اساتید, استنباط, استنباط احكام, اصطلاح فقهى, اعتكاف, اعتكاف گناه, اعتکاف در حیاط مسجد, اهمیت اعتكاف, اهمیت حجاب, اهمیت روزه, اهمیت نذر, پیامبر ص, پیامبر صلى الله علیه وآله, پیشینه تقلید, تقلید, تقلید از مجتهد, تلاش, تلفن, حج, حجاب, حیاط, حیاط مسجد, خمس, خمس سپرده گذارى, خمس سفر حج, دانشجو, دندان, دهان, راهنما, رژلب, روزه, روزه دار, زمان پیامبر, زیارت, سپرده گذارى, سفر حج, شامپو, شرایط نذر, عالم, عطر, عطر روزه دار, فطره, فطریه, فقیه, قصد اقامت, قطع اعتكاف, كفاره نذر, کرم, کفاره, کوشش, گفت و گوى تلفنى, لثه, مؤونه, ماه رمضان, ماه مبارك رمضان, متعارف, مجتهد, مراجع, مراجع تقلید, مرجع, مرجع دینی, مسجد, معمول, مکه, نذر, نماز, همبستگی
