در زمان ظهور نمازهاي مستحبي واجب نمي‌شود و نمازهاي واجب هم به مستحب تبديل نمي‌گردد؛ يعني در احكام دين تغيير يا تبديل صورت نمي‌گيرد. امام زمان(ع) نيز بر اساس دين اسلام و احكام آن عمل مي‌كند.
به طور كلي در آن عصر، اصول و احكام دين اسلام تغيير نمي‌كند و عوض نمي‌شود، بلكه آن حضرت احكامي را كه قبلا عمل نمي‌شده و يا فراموش شده، به مرحله اجرا در مي‌آورد و اين همان احياي سنت پيامبر و ظهور اسلام ناب محمدي در زمان ظهور است.
البته دو نماز عيد فطر و قربان در زمان امام معصوم(ع) واجب و در زمان غيبت مستحب است. اين دو نماز در زمان غيبت به صورت فرادا خوانده مي‌شود و اگر به صورت جماعت بخوانند، بايد به نيت «رجاء» خوانده شود؛ يعني، به اميد ثواب جماعت. چون كه دليل روايي براي به جماعت خواندن آن در زمان غيبت وارد نشده است. مجموعه‌اي از روايات صحيح كه وجوب نماز عيدين را مشروط به حضور امام كرده است در كتاب وسايل الشيعه شيخ حر عاملي ج7 ص 421 آمده است.
به عنوان نمونه از امام محمد باقر(ع) نقل شده است: « لا صلوة يوم الفطرو الأضحي الا مع امام»؛«روز فطر و قربان نماز عيد واجب نيست مگر با امام».
و مجموعه ديگري هم نماز عيدين را به صورت «فرادا» جايز دانسته است. از جمع اين دو دسته روايات معلوم مي‌شود كه نماز عيد فطر و قربان در زمان امام معصوم(ع) واجب و در زمان غيبت امام معصوم مستحب است.
منبع:پرسمان