پزشگ گفت:به خدا سوگند این نسخه ها را برای هر مریض و بیماری پیچیدم او بهبود یافت دیگر کاری نمانده مگر یک نسخه … اگر می پسندی تو را هم با آن معالجه کنم.معاویه گفت:چیست؟پزشگ گفت: یک صلیب همراه دارم که هر زمان به گردن بیماری بیندازم فورا خوب می شود.معاویه گفت:آن را بیاورید.پزشک صلیب را آورده و به گردن معاویه انداخت.به برکت آن صلیب بیماری معاویه تا صبح نکشید و همان شب او فوت کرد….
بدین صورت این پیش گویی علی (ع) :لایموت ابن هند حتی یعلق الصلیب فی عنقه به وقوع پیوست.(شرح الاخبار ج2 ص 152)
منبع:پرسمان
برچسب خوردهابن تیمیه, ابن عبدالوهاب, اندیشه فرقه وهابیت, اندیشه فقهی, اندیشه فقهی وهابی, اندیشه فقهی وهابیت, اندیشه فقهی وهابیون, اندیشه وهابیت, اهل سنت, بنیانگذاران وهابیت, پرسش وپاسخ, پرسش وپاسخ پیرامون وهابیت, پیرامون وهابیت, پیش بینی حضرت علی علیه السلام در رابطه مرگ معاویه, پیش بینی علی ع در رابطه مرگ معاویه, تاریخ, تاریخ اهل سنت, حضرت علی علیه السلام, سلفی, سلفی گری, سلفیان, سلفیه, سلفیون, شخصیت های وهابی, شخصیت های وهابیت, شخصیت های وهابیون, عبدالوهاب, عربستان, عربستان سعودی, علی ع, علی علیه السلام, عملکرد وهابیت, فرقه وهابیت, مبانی فکری, مبانی فکری فرقه وهابیت, مبانی فکری وهابیت, مبانی فکری وهابیون, محمد بن عبدالوهاب, مرگ معاویه, معاویه, مکتب سلفیان, مکتب سلفیه, منابع وهابیت, وهابی, وهابیان, وهابیت, وهابیت شناسی, وهابیون