شیخ صدوق از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود:
چون فاطمه (ع)، حسین (ع) را به دنیا آورد، پدرش رسول خدا به وی خبر داد که پس از او امّتش وی را خواهند کشت. فاطمه (ع) گفت: پس مرا به آن نیازی نیست. فرمود: خداوند مرا خبر داده است که امامان را از فرزندان او قرار می‌دهد. فاطمه (ع) گفت: پس اکنون راضی‌ام ای رسول خدا!
قال شیخ الصّدوق:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ الْمُتَوَكِّلِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ السَّعْدَآبَادِيُّ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْبَرْقِيِّ، عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ، عَنْ غَيْرِ وَاحِدٍ، عَنْ أَبِي بَصِيرٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: لَمَّا وَلَدَتْ فَاطِمَةُ (ع) الْحُسَيْنَ (ع) أَخْبَرَهَا أَبُوهَا (ص) أَنَّ أُمَّتَهُ سَتَقْتُلُهُ مِنْ بَعْدِهِ، قَالَتْ: وَ لَا حَاجَةَ لِي فِيهِ، فَقَالَ: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَدْ أَخْبَرَنِي أَنْ يَجْعَلُ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِهِ، قَالَتْ: قَدْ رَضِيتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ.[1]
[1]– اکمال الدین: 415 ح 6، عنه اثبات الهداة 2: 409 ح 229، و مثله فی اکمال الدین: 416 ح 8 و اثبات الهداة 2: 410 ح 267 و علل الشرایع: 205 ح 2.