ابن قولویه گفته است:
محمّد بن جعفر رزّاز، از محمّد بن حسین بن ابی الخطاب، از محمّد بن سنان، از سعید بن یسار یا دیگری روایت کرد که شنیدم امام صادق (ع) می‌فرمود: چون جبرئیل خبر کشته شدن حسین (ع) را برای رسول خدا (ص) آورد، آن حضرت دست علی (ع) را گرفت. مدّتی از روز را با هم خلوت کردند و اشک چشم هر دو جاری شد. پیش از آن‌که از هم جدا شوند جبرئیل بر آن دو نازل شد (یا بر پیامبر خدا) و به آن دو گفت: پروردگارتان سلام می‌رساند و می‌گوید: از شما دو تن می‌خواهم شکیبایی کنید. فرمود: صبر می‌کنم.
قال ابن قولویه:
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ الرَّزَّازُ الْقُرَشِيُّ الْكُوفِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي الْخَطَّابِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ يَسَارٍ أَوْ غَيْرِهِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع) يَقُولُ لَمَّا أَنْ هَبَطَ جَبْرَئِيلُ (ع) عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (ص) بِقَتْلِ الْحُسَيْنِ (ع) أَخَذَ بِيَدِ عَلِيٍّ فَخَلَا بِهِ مَلِيّاً مِنَ النَّهَارِ فَغَلَبَتْهُمَا الْعَبْرَةُ فَلَمْ يَتَفَرَّقَا حَتَّى هَبَطَ عَلَيْهِمَا جَبْرَئِيلُ (ع) أَوْ قَالَ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِينَ فَقَالَ لَهُمَا: رَبُّكُمَا يُقْرِؤُكُمَا السَّلَامَ وَ يَقُولُ عَزَمْتُ عَلَيْكُمَا لَمَّا صَبَرْتُمَا قَالَ فَصَبْراً.[1]
[1]– کامل الزیارات: 121 ح 132، عنه البحار 44: 231 ح 15 و 43: 246 ح 21، العوالم 17: 114 ح 2.