همه مراجع: دادن پول كفّاره به فقير كفايت نمى‌كند – خواه كفّاره مريض باشد يا كفّاره افطار عمدى – مگر اين كه اطمينان داشته باشد، فقير به وكالت از او، طعام (نان يا گندم) مى‌خرد و آن را به عنوان كفّاره قبول مى‌كند.[1]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – سيستانى، منهاج الصالحين، ج 3، م 776 ؛ صافى، هداية العباد، ج 2، الكفارات، م 20 ؛ امام، تحريرالوسيله، ج 2،الكفارات، م 20 ؛ خامنه‌اى، اجوبة الاستفتاآت، س 801 ؛ مكارم، استفتاآت، ج 1، س 291 و دفتر :فاضل، وحيد، نورى، تبريزى و بهجت.