آیات عظام امام، خامنه اى، فاضل و نورى: پوشیدن لباسى كه موجب شهرت و انگشت نمایى شود، بنابر احتیاط واجب حرام است.[1]

آیات عظام بهجت، صافى و وحید: پوشیدن لباسى كه موجب شهرت و انگشت نمایى شود، حرام است.[2]

آیات عظام تبریزى و سیستانى: پوشیدن آن حرام نیست ؛ مگر آنكه موجب هتك حرمت و خوارى شخص شود.[3]

 آیه اللّه  مكارم: پوشیدن لباسى كه جنبه ریاكارى دارد و شخص مى خواهد به وسیله آن، مثلاً به زهد و ترك دنیا مشهور شود، بنابر احتیاط واجب حرام است ؛ خواه از جهت پارچه یا رنگ آن باشد و یا دوخت آن. اما اگر واقعا قصد او ساده پوشیدن است و جنبه ریاكارى ندارد ؛ نه تنها جایز، بلكه عملى شایسته است.[4]

 تبصره. پوشیدن هر لباسى كه موجب هتك حرمت و خوارى شخص شود، به فتواى همه مراجع حرام است.

 

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی


[1] – امام و فاضل، توضيح‏المسائل مراجع، م 845 ؛ نورى، توضيح‏المسائل، م 846 و خامنه‏اى، استفتاء، س 550.

[2] – صافى، توضيح‏المسائل مراجع، م845 ؛ بهجت، توضيح‏المسائل، م711 ؛ وحيد، توضيح‏المسائل، م851.

[3] – تبريزى و سيستانى، توضيح‏المسائل مراجع، م845.

[4] – توضيح‏المسائل مراجع، م 845.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *