آیات عظام امام، سیستانى، فاضل، مكارم و نورى: اگر باعث مفسده نشود، پوشاندن چهره بر او واجب نیست ؛ ولى مردان وظیفه دارند به او نگاه نكنند.[1]
آیات عظام بهجت، تبریزى و وحید: اگر باعث جلب توجّه مرد نامحرم شود، بنابر احتیاط واجب باید چهره خود را بپوشاند.[2]
آیه اللّه صافى: باید چهره خود را در برابر نامحرم بپوشاند.[3]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – مكارم، استفتاءات، ج2، س1019 ؛ امام، تعليقات علىالعروة، النكاح، م51 و استفتاءات، ج3، احكام حجاب ، س30 و 29 ؛ فاضل و نورى، تعليقات علىالعروة، النكاح، م51 ؛ سيستانى، منهاجالصالحين، ج3، النكاح، م18.
[2] – تبريزى، صراطالنجاة، ج5، س1262 ؛ وحيد، توضيحالمسائل، م2444 ؛ دفتر: بهجت.
[3] – دفتر: صافى.
برچسب خوردهائمه علیهمالسلام, اجتهاد, اجتهاد و تقلید, احکام, احکام شرعی, اختلاف نظر, اختلاف نظر مراجع, اساتید, استنباط, استنباط احكام, اصطلاح فقهى, اعتكاف, اعتكاف گناه, اعتکاف در حیاط مسجد, اهمیت اعتكاف, اهمیت حجاب, اهمیت روزه, اهمیت نذر, پوشش صورت, پیامبر ص, پیامبر صلى الله علیه وآله, پیشینه تقلید, تقلید, تقلید از مجتهد, تلاش, حج, حجاب, حیاط, حیاط مسجد, خمس, خمس سپرده گذارى, خمس سفر حج, دانشجو, دندان, دهان, راهنما, رژلب, روزه, روزه دار, زمان پیامبر, زیارت, سپرده گذارى, سفر حج, شامپو, شرایط نذر, صورت, عالم, عطر, عطر روزه دار, فطره, فطریه, فقیه, قصد اقامت, قطع اعتكاف, كفاره نذر, کرم, کفاره, کوشش, لثه, مؤونه, ماه رمضان, ماه مبارك رمضان, متعارف, مجتهد, مراجع, مراجع تقلید, مرجع, مرجع دینی, مسجد, معمول, مکه, نذر, نماز, همبستگی
