كسى كه عاشق جميله اى است و مى خواهد با او ارتباط برقرار كند (شخص با تقوا از راه مشروع، و غير متّقى از هر راهى كه شد) هميشه فكر و خيال او به كوى و خانه ى او است. و بايد صارف و مانعى باشد كه او را به خود متوجّه كند. پروانه نيازى به ياد دادن محبّت و توجّه به نور ندارد، لذا بايد محبّت را به منبع كمالات (=خدا) و آن عالَم (= آخرت) افزود.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد
