امام: باید به مرجع تقلید خود یا مجتهدى كه مانند او از نظر كمیت و كیفیت به مصرف مى رساند، بپردازد و نیز مى تواند در جایى مصرف كند كه مرجع تقلیدش اجازه مى دهد.[1]
آیات عظام بهجت، فاضل، مكارم، نورى و وحید: باید سهم امام را به مرجع تقلید خود یا مجتهدى كه مانند او از نظر كمیت و كیفیت به مصرف مى رساند، بدهد و نیز مى تواند در جایى مصرف كند كه مرجع تقلیدش اجازه مى دهد. سهم سادات را بنابر احتیاط واجب،باید به مرجع تقلید خود و یا با اجازه او به سادات بدهد.[2]
آیه اللّه تبریزى: باید سهم امام را به مرجع تقلید خود یا به مصرفى كه او اجازه مى دهد، برساند و چنانچه بخواهد به مجتهد دیگرى بدهد، بنابر احتیاط واجب باید از مرجع تقلید خود، اجازه بگیرد. سهم سادات را مى توان به خود آنان داد.[3]
آیه اللّه سیستانى: باید سهم امام را به مرجع تقلید خود یا به مصرفى كه او اجازه مى دهد، برساند و احتیاط واجب آن است كه او مرجع اعلم و آگاه بر جهات عامه باشد. سهم سادات را مى توان به خود آنان داد.[4]
آیه اللّه خامنه اى: باید خمس را به ولى امر مسلمین یا وكیل او بدهد و اگر به فتواى مرجع تقلید خود نیر عمل كند، موجب برائت ذمه مى شود.[5]
آیه اللّه صافى: باید سهم امام را به مرجع تقلید خود یا مجتهدى كه مانند او از نظر كمیت و كیفیت به مصرف مى رساند، بدهد و نیز مى تواند در جایى مصرف كند كه مرجع تقلیدش اجازه مى دهد. سهم سادات را مى توان به خود آنان داد.[6]
تبصره. خمس دو قسمت مى شود: نصف آن سهم امام و نصف دیگر سهم سادات است. آیات عظام سیستانى، تبریزى و صافى در پرداخت سهم سادات، اجازه مجتهد را لازم نمى دانند.
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – توضيحالمسائل مراجع، م 1834.
[2] – توضيحالمسائل مراجع، م 1834 ؛ نورى، توضيحالمسائل، م 1830 ؛ وحيد، توضيحالمسائل، م 1843.
[3] – توضيحالمسائل مراجع، م 1834.
[4] – همان.
[5] – خامنهاى، اجوبة الاستفتاءات، س 1004 و 1002.
[6] – همان.