خداوند تبارک و تعالی در قرآن کریم میفرماید:
1. «و تو را نفرستادیم، مگر برای رحمت جهانیان.»
- «محمّد (ص)، فرستادهی خداست و همراهان او با کفّار شدید، با خودشان مهربانند.»
- «همانا رسولی از خود شما، برای شما آمد که مشقّت و سختی شما بر او، گران آید؛ بر هدایت شما حریص است و بر مؤمنین، رؤوف و مهربان میباشد.»
- «ما تو را (ای پیامبر!)، گواه و بشارت دهنده و بیم دهنده، فرستادیم.»
- «و هرگز ازروی هوی، سخن نمیگوید؛ سخن او نیست مگر وحیی که به او میشود که به او صاحب قوّت شدید (جبرئیل (ع)) آموخته است.»
- «پیامبر (ص) از خود مؤمنین به آنان اوّلیتر است و همسران او، مادران آنانند.»
- «و تو، اخلاق عظیم و برجستهای داری.»
في نبذة من شخصیّته الکریمة
قال الله تعالی في کتاب الکریم:
1ـ وَ مَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ.[1]
2ـ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ.[2]
3ـ لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُفٌ رَحِیمٌ.[3]
4ـ إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ شَاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِیراً.[4]
5ـ وَ مَا یَنْطِقُ عَنِ الْهَوَی إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَی عَلَّمَهُ شَدِیدُ الْقُوَی.[5]
6ـ النَبِیُّ أَوْلَی بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ أَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ.[6]
7ـ وَإِنَّکَ لَعَلی خُلُقٍ عَظِیمٍ.[7]
[1] . الانبیاء: 107.
[2] . الفتح: 29.
[3] . التّوبه : 128.
[4] . الفتح: 8.
[5] . النّجم: 2 تا5.
[6] . الاحزاب:6.
[7] . القلم: 4.