بنابراين، ما كه قدرت دفاع در برابر قدرت هاى بزرگ دنيا ـ كه براى نابودى ما با هم هم دست شده اند ـ نداريم، و نمى توانيم به صورت ظاهر با آن ها بجنگيم، چرا دست از وظيفه ى خود برداريم؟! وظيفه ى فعلى ما با اين همه ابتلائات و آتش هايى كه براى نابودى شيعه در ايران، عراق، لبنان، پاكستان، افغانستان و… افروخته شده، دعا و توسّل به حضرت حجّت ـ عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف ـ و توصيه ى ديگران به دعاست. دعاى خود حضرت را براى حضرت بخوانيم و دعاى تائب بكنيم. البتّه توبه ى هر چيز به حسب خود آن چيز است، اگر مال كسى را از بين برده باشيم بايد اوّل آن را به صاحبش برگردانيم سپس از آن استغفار كنيم.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد