شیخ کلینی از ابونصیر از امام باقر (ع) روایت کرده که فرمود:
آیا می‌خواهی، سفارش فاطمه (ع) را برایت بخوانم؟ ابو بصیر گوید: گفتم: آری امام باقر (ع)، کیسه‌ای را بیرون آورد و از درون آن، نوشته‌ای خارج کرد و چنین خواند:
به نام خداوند بخشنده و مهربان این، وصیّت «وقف نامه» فاطمه (ع) دختر رسول خدا (ص) است که به موجب آن، باغ‌های هفتگانه[1]خویش را وقف کرده است این باغ‌ها عبارتند از: عواف، دلال، برقه، مثیب، حسنی، صافیه و آن چیزی که متعلق به امّ ابراهیم، همسر پیامبر اکرم (ص) است سرپرستی این اموال در اختیار علی (ع) خواهد بود و پس از او به حسن و پس از حسن به حسین و پس از حسین به بزرگ‌ترین فرزندانم، خواهد رسید. خدای متعال مقداد بن اسود و زبیر بن عوام را بر این وصیّت گواه می‌گیرم و علی (ع)، این وصیّت را به رشته‌ی تحریر درآورد.
و نیز کلینی، همین روایت را از عاصم بن حمید نقل کرده ولی در آن نامی از کیسه و ظرف کوچک، نمی‌برد و در پایان روایت آمده: تولیت این اموال، پس از حسین (ع) با بزرگ‌ترین فرزندان من خواهند بود، نه فرزندان علی (ع).[2]
روی الکلینيّ:
عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ، عَنِ ابْنِ أَبِي نَجْرَانَ، عَنْ عَاصِمِ بْنِ حُمَيْدٍ، عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ: قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ (ع): إِلَا أُقْرِئُكَ وَصِيَّةَ فَاطِمَةَ (ع)؟ قَالَ: قُلْتُ: بَلَى قَالَ: فَأَخْرَجَ حُقّاً أَوْ سَفَطاً فَأَخْرَجَ مِنْهُ كِتَاباً فَقَرَأَهُ: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ* هَذَا مَا أَوْصَتْ بِهِ فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ (ص) أَوْصَتْ بِحَوَائِطِهَا السَّبْعَةِ[3]: الْعَوَافِ، وَ الدَّلَالِ، وَ الْبُرْقَةِ، وَ الْمِيثَبِ، وَ الْحَسْنَى، وَ الصَّافِيَةِ، وَ مَا لِأُمِّ إِبْرَاهِيمَ إِلَى عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ (ع) فَإِنْ مَضَى عَلِيٌّ فَإِلَى الْحَسَنِ فَإِنْ مَضَى الْحَسَنُ فَإِلَى الْحُسَيْنِ فَإِنْ مَضَى الْحُسَيْنُ فَإِلَى الْأَكْبَرِ مِنْ وُلْدِي شَهِدَ اللَّهُ عَلَى ذَلِكَ وَ الْمِقْدَادُ بْنُ الْأَسْوَدِ وَ الزُّبَيْرُ بْنُ الْعَوَّامِ وَ كَتَبَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي‌طَالِبٍ (ع).
وَ عَنْهُ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ، عَنْ عَاصِمِ بْنِ حُمَيْدٍ مِثْلَهُ وَ لَمْ يَذْكُرْ حُقّاً وَ لَا سَفَطاً وَ قَالَ: إِلَى الْأَكْبَرِ مِنْ وُلْدِي دُونَ وُلْدِكَ.[4]
[1]ـ ابن باغ‌های هفتگانه از اموال مخیرق یهودی بوده که آن را به پیامبر اکرم (ص) داد همان‌طور که در روایت عبدالعزیز عمران آمده است یا از اموال بنی نصیر بود، و در جنگ به تصرف مسلمین درآمده و اقوال دیگری هم گفته شده است نام باغ‌های عبارت است از برقه، دلال، میثب، صافیهف‌عواف یا عواف، حسنی، و مشر به ام ابراهیم. برای اطلاع بیشتر به وفاء الوفا سمهودی ج 2، صص 35، 152، 162 مراجعه شود، تهذیب الاحکام ج 9، ص 145.
[2] ـ کافی ج 7، ص 48. مقصود فرزندان علی (ع) از همسران دیگر، است.
[3]ـ هذه الحوائط السبعة من اموال مخیریق الیهودی الّذي أوصی بامواله إلی النّبي (ص) کما في روایة عبدالعزیز بن عمران، أو هي من اموال بنی النضیر ممّا افاء‌ها الله علی رسوله (ص) و قیل فیها غیر ذلک، و مواضعها کما یلی: برقة و الدلال و المیثب و الصافیة: متجاورات با علی الصورین في شرق المدینة بجزع زهرة و یسقیها مهزور، و العواف و یقال لها العواف: جزع معروف بالعالیة بقرب المربوع یسقیها مهزور ایضاً، و حسنی: موضع بالقف بقرب الدلال یسقیها مهزور ایضا، و مشربة ام إبراهیم: موضع بالعالیة معروف بالقف و إنّما سمّی بمشربة امّ إبراهیم لان ماریة القبطیة ولدت إبراهیم بن النّبی (ص) هناک ـ و المشروبة بالفتح و الضم الغرفة و المشارب العلالی ـ قال ابن النجار: و هذا الموضع بالعوإلی من المدینة بین النخل و هو أکمة قد حوط علیها بلبن و لزیادة الایضاح یراجع وفاء الوفاء للسمهودی ج 2 ص 35 و ص 152 و ص 162 ـ نقلنا هذا التوضیح عن السیّد حسن الخرسان في ذیل تهذیب الاحکام للشیخ الطّوسيّ 9: 145.
[4]ـ الکافی 7: 48، التهذیب 9: 145، دلائل الامامة: 129 ح 39، کشف الغمة: 1: 499.