وحدت؛ راه‌حل برون‌رفت جهان اسلام از معضلات
خدای متعال در قرآن کریم می‌فرماید: وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَى وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ[1] و می‌فرماید: وَلَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْ‌ضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا[2] و همچنین می‌فرماید: فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِن تَوَلَّيْتُمْ أَن تُفْسِدُوا فِي الْأَرْ‌ضِ.[3] در تمام این آیات از فساد در زمین و همکاری بر گناه و دشمنی نهی شده است و یقیناً هیچ فسادی بزرگ‌تر از تفرقه در میان مسلمین نیست؛ زیرا اختلاف‌افکنی و تفرقه باعث کینه و دشمنی میان مسلمین می‌گردد و کینه، سبّ و شتم می‌آورد و باعث تبرّی یکی از دیگری می‌شود و این امور، جنگ و قتل و همراهی با دشمن و هزاران گناه دیگر را به همراه دارد. این همان مشکل امروز جهان اسلام است که به وضوح دیده می‌شود و برخی از کشورها مثل عربستان و بعضی از فرق تکفیری مثل سلفیان و وهابیان با بیت‌المال مسلمین به این تفرقه دامن می‌زنند و برای دشمنان قسم‌خورده اسلام راه نفوذ در جهان اسلام را هموار می‌سازند و باعث در تنگنا قرار دادن گروه‌هایی می‌شوند که برای خدا قیام کرده‌اند و برای خدا با دشمنان اسلام می‌جنگند.
خدای متعال در قرآن مجید به تمام مسلمین دستور اعتصام به ریسمان الهی می‌دهد: وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّـهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّ‌قُوا.[4] اما در عصر حاضر حبل الهی چیست؟ آیا حبل الهی، ورود به جنگ مذهبی و شعله‌ور کردن جنگ میان شیعه و سنّی است یا حبل الهی، تلاش برای خاموش کردن این جنگ است؟ یقیناً جواب واضح است و همه می‌دانند که جلوگیری از جنگ، علی‌الخصوص جنگ مذهبی، مایه خشنودی و رضایت خدا و رسول است و باید در جای‌جای جهان اسلام به حبل الهی که همان وحدت در هدف مشترک است، چنگ زد و از تفرقه و قتل و غارت جلوگیری کرد. باید مباحث علمی و اختلافات علمی را به علما واگذاشت و بر علماست که اختلافات خود را به میان عامه مردم نکشانند و پای جوانان تندرو و افراطی را به این عرصه باز نکنند که اگر علمای شیعه و سنّی از این عمل جلوگیری نکنند، روزی خود گرفتار این افراط‌ها خواهند شد و دیگر این جوانان به فتوا و قول این افراد گوش نخواهند داد.
وحدت نسخه اصلی و دوای شفابخش امروز جهان اسلام است که در آتش تفرقه و کینه‌توزی‌ها می‌سوزد و دشمنان اسلام، این آتش را شعله‌ورتر می‌کنند و مال و جان مسلمانان در این معرکه در حال از بین رفتن است. ای کاش کسانی که حکم به تکفیر مسلمین می‌دهند، به این آیه از قرآن بیشتر توجه می‌کردند که می‌فرماید: أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا ضَرَ‌بْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ فَتَبَيَّنُوا وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَى إِلَيْكُمُ السَّلَامَ لَسْتَ مُؤْمِنًا؛[5] «ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید، هرگاه در راه خدا گام بر می‌دارید، تحقیق کنید و به کسانی که اظهار اسلام کرده‌اند، نگویید که مؤمن نیستید».
ای کاش تکفیری‌های حاضر در عراق، سوریه، عربستان، پاکستان، افغانستان و دیگر کشورهای اسلامی به این آیه توجه می‌کردند و بی‌محابا به قتل بی‌گناهان نمی‌پرداختند! به امید آن روز.
منبع: نشریه سراج منیر
پاورقی‌ها
[1]. سوره مائده(5)، آیه 2.
[2]. سوره اعراف(7)، آیه 56.
[3]. سوره محمد(47)، آیه 22.
[4]. سوره آل عمران(3)، آیه 103.
[5]. سوره نساء(4)، آیه 94.