همه مراجع (به جز بهجت و صافى): خير، ملاك آن است كه ميهمان نان خور صاحب خانه محسوب شود و خوردن افطارى، هيچ تأثيرى در حكم ندارد.[1]

آيه اللّه بهجت: اگر ميهمان نان خور صاحب خانه محسوب شود و به قصد خوردن افطارى آمده باشد – هر چند براى او مانعى پيش آيد كه نتواند غذا صرف كند – زكات فطره او بر صاحب خانه واجب است.[2]

آيه اللّه صافى: اگر ميهمان نان خور صاحب خانه محسوب شود و يا افطارى صرف كند (هر چند نان خور محسوب نشود)، زكات فطره او بر صاحب خانه واجب است.[3]

 

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی


[1] – نورى، تعليقات على العروة، زكاه الفطره، الفصل الثانى ؛ تبريزى، استفتاآت، س 783 ؛ خامنه‌اى، استفتاء، س 888 ؛ سيستانى، وحيد، منهاج الصالحين، زكاه الفطره، م 1172 ؛ بهجت، توضيح‌المسائل، م 1997 و وسيله‌النجاه، ج 1، م 1348 ؛ فاضل، جامع المسائل، ج 2، س 472.

[2] – بهجت، وسيله النجاه، ج 1، م 1348.

[3] – صافى، هداية العباد، ج 1، م، 1580.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *