«قُل لِلمُؤمِنِینَ یغُضُّوا مِن أَبصارِهِم »؛[1] «به مؤمنان بگو: چشم هاى خود را از نگاه به نامحرم فرو گیرند».
«وَ قُل لِلمُؤمِناتِ یغضُضنَ مِن أَبصارِهِنَّ »؛[2] «و به زنان با ایمان بگو: چشم هاى خود را از نگاه هوس آلود فرو گیرند».
نگاه حرام در شرع عبارت است از: نگاه مرد به بدن زن نامحرم (به جز صورت و دست ها تا مچ) ؛ خواه با قصد باشد یا بدون آن. و نیز نگاه به صورت و دست ها اگر با قصد شهوت یا ترس افتادن به حرام باشد. همچنین نگاه زن به مرد نامحرم (به جز صورت، گردن و دست ها و مقدارى از پا) ؛ خواه با قصد باشد یا بدون آن و نیز به مواضع یاد شده، اگر با قصد شهوت یا ترس افتادن به حرام باشد.
امام صادق علیه السلام مى فرماید: «نگاه به نامحرم، تیرى از تیرهاى مسموم شیطان است و چه بسا یك نگاهى كه حسرتى طولانى بر جاى گذارد».[3]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – نور 24 ، آيه 30.
[2] – همان، آيه 31.
[3] – «النَّظَرُ سَهمٌ مِن سهامِ اِبليس مَسمُومٌ وَ كَم مِن نَظرَةٍ اَورَثَت حَسرةٌ طَويلَةٌ»: بحار، ج 101/40.