همه مراجع (به جز صافى): نگاه به دختر مورد نظر با شرایط ذیل جایز است:
1 – به قصد لذت و ریبه نباشد [هر چند بداند با نگاه لذت قهرى پیدا مى‌شود].
2 – براى آگاهى از وضع جسمانى دختر باشد (پس اگر از حال او آگاه است، نگاه او جایز نیست).
3 – مانعى از ازدواج در میان نباشد (براى مثال دختر شوهر نداشته باشد).
4 – احتمال بدهد دختر او را رد نمى‌کند.[1]
آیت‌الله صافى: با رعایت شرایط یاد شده، بنابر احتیاط واجب تنها به صورت و دست‌ها تا مچ اکتفا کند.[2]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – سیستانى، منهاج الصالحین، ج 2، النکاح، م 28؛ امام، فاضل، نورى، مکارم، تعلیقات على العروة، النکاح، م 26؛بهجت، توضیح‌المسائل، م 1944؛ خامنه‌اى، استفتاء، س 525؛ دفتر: تبریزى.
[2] – صافى، جامع‌الاحکام، ج 2، س 1709.