آیات عظام امام و سیستانى: اگر بدون قصد لذّت و ترس افتادن به حرام باشد، اشكال ندارد ؛ ولى بنابر احتیاط (مستحب) به جاهایى (مانند ران، شكم و سینه) كه معمولاً آنها را مى پوشانند، نگاه نكند.[1]
آیه اللّه بهجت: اگر دخترى است كه خوب و بد را مى فهمد، بنابر احتیاط واجب نگاه به او – خواه با قصد لذّت یا بدون آن – جایز نیست.[2]
آیات عظام تبریزى، صافى و وحید: اگر دخترى است كه خوب و بد را مى فهمد (و به حدى رسیده كه مورد نظر شهوانى است) ؛ در این صورت نگاه به او – هر چند بدون قصد لذّت – جایز نیست.[3]
آیات عظام فاضل، مكارم و نورى: اگر بدون قصد لذّت و ترس افتادن به حرام باشد، اشكال ندارد ؛ ولى بنابر احتیاط واجب به جاهایى (مانند ران، شكم و سینه) كه معمولاً آنها را مى پوشانند، نگاه نكند.[4]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – امام، توضيحالمسائل مراجع، م2433 و تحريرالوسيله، ج2، النكاح، م25 ؛ سيستانى، منهاج الصالحين، ج 3، النكاح م 23.
[2] – توضيحالمسائل مراجع، م 2433.
[3] – توضيحالمسائل مراجع، م2433 ؛ تبريزى، التعليقه على منهاجالصالحين، م1232، و صراطالنجاة، ج1، س892 ؛ دفتر: وحيد.
[4] – همان، م 2433 ؛ نورى، توضيحالمسائل، م 2429.