ممكن است گفته شود: از آن جا كه انسان از دو جزء (جسم و روح) مركّب است، كافى است گاهى به آن جزء ملكوتى و روحى نظر كند، و گاهى به جزء جسمانى، يعنى با يكى به بالا، و با ديگرى به پايين نظر كند، هم روحانيّت و لوازم آن را تقويت كند، و هم جسمانيّت و لوازم آن را، نه اين كه به تمام معنا از خود بگذرد، زيرا نيمى مَلَك است، و نيمى حيوان. منتهى بشر امروز رو به حيوانيّت مى رود. در جنگ جهانى دوّم با اين كه جنگ اتمى بود، جنگ بين دولت هاى بزرگ شش سال طول كشيد. هدف از جنگ و خونريزى و آن همه ويرانى و نسل كشى چه بود؟ آيا عقلانى و منطقى بود؟!
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد