آیات عظام امام، خامنه اى، فاضل و نورى: معیار حرمت موسیقى، طرب انگیزى و لهوى بودن آن است كه با مجالس گناه و خوش گذرانى و فساد تناسب دارد.[1]
آیات عظام بهجت و صافى: استفاده از آلات موسیقى به طور مطلق حرام است.[2]
آیات عظام تبریزى، سیستانى، مكارم و وحید: معیار حرمت موسیقى، لهوى بودن آن است كه با مجالس گناه، خوش گذرانى و فساد تناسب دارد.[3]
تبصره. موسیقى حرام معمولاً داراى نشانه هاى یاد شده است ؛ ولى گاه ممكن است لهوى و مناسب مجالس گناه و خوش گذرانى باشد ؛ اما با وجود آن داراى ریتم تند و ایجاد حالت رقص در شنونده نباشد. در این صورت نیز گوش دادن به آن حرام است.
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – امام، استفتاءات، ج 2، مكاسب محرمه، س 27 و ج 3، سؤالات متفرقه، س 107 و تحريرالوسيله، ج 1، مكاسب محرمه، م 13 ؛ فاضل، جامعالمسائل، ج 1، س 1005 و 987 و 988 و 974 ؛ نورى، توضيحالمسائل، مسائل مستحدثه ؛ خامنهاى، اجوبة الاستفتاءات، س 1127و1132.
[2] – صافى، جامعالاحكام، ج 1، س 995 و 1018 و دفتر: بهجت.
[3] – سيستانى، منهاج الصالحين، ج 2، م 20 ؛ وحيد، منهاج الصالحين، ج 3، م 17 ؛ تبريزى، التعليقة على منهاج الصالحين، المكاسب المحرمه، م 17 ؛ مكارم، استفتاءات، ج 1، س 519 و 520.