همه مراجع: اگر متوجه اصل جنابت نبوده، روزه هاى او صحيح است؛ ولى نمازهاى او قضا دارد.[1]
پی نوشت
[1] – امام، استفتائات، ج 1، روزه، س 31 ؛ خامنه اى، اجوبة الاستفتائات، س 195؛ نورى، استفتائات، ج 2، س 69؛ تبريزى، صراط النجاة، ج1، س107 ؛ فاضل، جامع المسائل، ج1، س558؛ بهجت، وسيلة النجاة، ج 1، م1089؛ سيستانى، تبريزى، منهاج الصالحين، م 985 ؛ صافى، هداية العباد، ج 1، م 1282 و دفتر: وحيد و مكارم.
