آخرین لحظات قبل از عملیات «و الفجر 8» بود و کم کم می‌بایست به خط بزنیم، ولی از او خبری نبود. بعد از جستجوی فراوان پیدایش کردم. داشت در نخلستان نماز می‌خواند. نمازش که تمام شد، پرسیدم: «چرا این قدر نمازت را طول می‌دهی؟»

لبخندی زد و گفت: «من آخرین نماز هر عملیات را «نماز عشق» می‌دانم، به همین خاطر این قدر نماز را طول می‌دهم، چون دارم با خداوند آخرین مناجاتم را می‌کنم».


رسم خوبان 21- عبادت و پرستش، ص 15./ سوره‌های ایثار، ص 87.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *