اوصیکم عباد الله و نفسی بِتقوی الله

شما بندگان خوب خدا، طالبان کوی یار، آفرینندگان حماسه حضور، در پایگاه بندگی خدا، نمازگزاران جمعه را و خودم را به خدا‌ترسی دعوت می‌کنم. تقوی خیر دنیا و آخرت است. تقوا کلید در‌های رحمت و برکت است. در همه امورمان خدا را بر خودمان ناظر ببینیم و خود را در محضر خدا ببینیم. همه‌جا برای خدا حساب باز کنیم.

ایام شهادت سالار شهدا، اسوه حماسه، سنگرنشین مبارزه علیه طغیان و کفر و استکبار و فساد و هواپرستی، حضرت ابی عبد‌الله الحسین علیه‌السلام را به امام زمانمان و به همه بشریت، انسان‌های آزاده، مسلمانان خصوصاً، تربیت‌شدگان مکتب عاشورا، مردم عزیزخودمان تسلیت عرض می‌کنم.

برای نماز اسراری است، رموزی است که توجه به آن اسرار و رموز، انسان را در کلاس نماز سرافراز می‌کند، توفیقات الهی شامل حال افراد با‌ معرفت می‌شود و از این نردبان، خودشان را به جوار قرب الهی می‌توانند برسانند.

یکی از مسائلی که در نماز حائز اهمیت است، وقت نماز است. إِنَّ الصَّلاةَ كانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنينَ كِتاباً مَوْقُوتاً نساء؛ 103 این کتاب که قانون خدا است، نوشته حق است، خدا این را بر ما الزام کرده، نوشته، اما برایش وقت قرار داده است. بشر را ریاضت از هوا و هوس جدا می‌کند. وابستگی‌هایی که بشر به تمایلات خودش دارد برای او اسارت بار شده و موجب ذّلت و ضایع‌شدن سرمایه عمر.«5:00» انسان‌های بلند ‌همت، در پی آزادی هستند، گسستن زنجیر‌ها و تعلقات هستند.

یکی از اموری که در رهایی انسان از وابستگی‌ها و قیود زندگی کمک می‌کند، نظم و برنامه‌ریزی است. و برنامه‌ریزی در زندگی، موفقیت خلق می‌کند. نظم، صرفه‌جویی در عمر است. نظم، هماهنگی با همه کائنات است.

در این آیات مبارکه سوره آل عمران، اولی الالباب را خداوند متعال چنین معرفی می کند: الَّذينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلى‏ جُنُوبِهِمْ وَ يَتَفَكَّرُونَ في‏ خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَكَ فَقِنا عَذابَ النَّار آل عمران؛ 191. کسانی که محتوا دارند، حقیقتی در آن‌ها هست، این‌ها نمی‌توانند خدا را از یاد ببرند، از خدا دل نمی‌کنند. خدا تمام وجودشان را فانی در خودش کرده است، لذا دوام ذکر برای این‌ها تابلو است. انسان‌های الهی، دل‌شده، اینجا هستند اما اینجا نیستند. با ما هستند ولی فقط جسمشان با ما هست، خودشان جای دیگری هستند. وجود مقدس مولی‌الموحدین، امیرالمؤمنین علیه‌السلام، در آخر خطبه قاصعه، از خودشان معرفی کرده‌اند: وَ إِنِّي لَمِنْ قَوْمٍ لَا تَأْخُذُهُمْ فِي اللَّهِ لَوْمَةُ لَائِمٍ سِيمَاهُمْ سِيمَا الصِّدِّيقِين.نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص 302، فضل الوحي.

وَ كَلَامُهُمْ كَلَامُ الْأَبْرَارِ عُمَّارُ اللَّيْلِ وَ مَنَارُ النَّهَارِ مُتَمَسِّكُونَ بِحَبْلِ الْقُرْآنِ يُحْيُونَ سُنَنَ اللَّهِ وَ سُنَنَ رَسُولِهِ لَا يَسْتَكْبِرُونَ وَ لَا يَعْلُونَ وَ لَا يَغُلُّونَ وَ لَا يُفْسِدُونَ قُلُوبُهُمْ فِي الْجِنَانِ وَ أَجْسَادُهُمْ فِي الْعَمَل‏

 

خدا کند ما هم به برکت این عزاداری‌ها، توسلات، شنیدن موعظاتی که در این ایام از برکات عزاداری امام حسین علیه‌السلام بوده، سیمایی پیدا کنیم که اهلش وقتی ما را ببینند بگویند: کجا بودی عوض شدی، در سیمای شما نور است، حقیقت است، صداقت است. اشخاصی، سیما را می‌بینند حقیقت انسان برایشان مکشوف می‌شود.

وجود مقدس امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌فرمایند: من جز کسانی هستم که سیمایش سیمای صدیقین است. وَ كَلَامُهُمْ كَلَامُ الْأَبْرَارِ سخنش سخن نیکان است. لا يَسْمَعُونَ فيها لَغْواً وَ لا تَأْثيماً واقعه؛ 25 بهشتی‌ها، ابرار، حرف زائد ندارند، حرف غیر مفید ندارند. حرفی که در آن گناه باشد، از زبان آن‌ها شنیده نمی‌شود. کلام امیرالمؤمنین علیه‌السلام کلام ابرار است.

وَ لَا يُفْسِدُونَ قُلُوبُهُمْ فِي الْجِنَانِ وَ أَجْسَادُهُمْ فِي الْعَمَل‏ علی علیه‌السلام اگر نخل می‌کارد، اگر قنات جاری می‌کند، اگر در کرسی قضاوت استقرار پیدا می‌کند، اگر تازیانه به دست می‌گیرد و بازار را به انضباط فرا می‌خواند، اگر قدم در میدان حماسه و جهاد می‌گذارد، اگر به خانه یتیمان سرکشی می‌کند و اگر با دوستانش خلوت می‌کند، شما جسم علی علیه‌السلام را در کار می‌بینید، در عرصه‌های مختلف، در سنگر‌های مختلف علی علیه‌السلام حضور دارد. «10:00» هیچ سنگر خیری نیست که علی علیه‌السلام در آن سنگر و در آن جبهه غایب باشد. اما این جسم من است که اینجا و آنجا می‌بینید، خودم اینجا نیستم، خودم جای دیگر هستم.

گاهی فکر کنیم ما کجاییم؟ بین خود و خدا، آیا ما هم پیش خدا هستیم؟ در نمازمان، در کار‌های خیرمان، آیا همه وجودمان با خدا است یا فاصله داریم؟ کجاییم ما؟ با کی هستیم؟ در خط چه کسی داریم می‌رویم؟ زندگیمان در کدام خط است؟ در خطی که به علی علیه‌السلام و امام حسین علیه‌السلام می‌رسد یا در خطی که به دشمنان این‌ها می‌رسد؟ عملکرد ما نشانه حرکت ما در مسیری است که به نتیجه متناسب با خودش ما را می‌رساند.

انسان‌های دارای حقیقت، در تمام کار‌ها يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلى‏ جُنُوبِهِمْ چه به پا ایستاده باشند، این‌ها با خدا هستند، چه نشسته باشند، این‌ها با خدا هستند، اگر به پهلو در بستر رفته باشند، خوابشان هم به یاد خدا است و این عجیب است. در خواب هم بندگان خدا چشمشان می‌خوابد، دلشان نمی‌خوابد. همه وجودشان همیشه در محضر خدا است و از عالم بالا تغذیه می‌کنند. انسان‌هایی که اینطور موفقیت دارند، سراسر زندگیشان نورانیت دارد، در زندگی خانوادگی نور است، آیینه خدا است، صفات خدا در وجودش است. کاسب است، با مشتری‌ها، دوست دارد هرکس می‌آید به سیمای نورانی‌اش نگاه کند. در معاملاتش یک نان حرام وجود ندارد، سراسر خیر است، انصاف است، برکت است.

معلم است، استاد است، هیچ شاگردی از او هیچ نقطه منفیی سراغ ندارد. خیلی به جا، مسائل را در ارتباط با خدا و ساختن جوان‌ها ارائه می‌کند. و هر صنفی، در صنف خودش، در کار خودش رنگ خدا دارد صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً بقره؛ 138 اینکه دائماً انسان بر محور دستورات خدا، فرمان خدا، ذات خدا، صفات خدا، گردش کند، نکته‌ای است و نکته بعدی تفکر است. این‌ها زندگیشان تظاهر به دینداری و ذکر نیست، اهل اندیشه‌اند، ژرف می‌نگرند.

وَ يَتَفَكَّرُونَ في‏ خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ در کیفیت آفرینش آسمان‌ها فکر می‌کنند. سَنُريهِمْ آياتِنا فِي الْآفاقِ وَ في‏ أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَق فصلت؛ 53 این‌ها در کیفیت و وضعیت آفرینش آسمان‌ها اهل ژرفنگری و تفکر هستند. وقتی فکر می‌کنند در کتاب آفاق خطوط الهی را، کلمات الهی را بازخوانی می‌کنند پیامی را که دریافت می‌کنند، با همه وجود این‌ها را منقلب می‌کند، مشتعل می‌کند. می‌گویند: رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَكَ فَقِنا عَذابَ النَّار آل عمران؛ 191. خدایا تو این بساط را باطل نیافریدی! یعنی وقتی نظم عالم را می‌بینند وَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدار رعد؛ 8 همه چیز حساب دارد، اندازه دارد، لاَ الشَّمْسُ يَنْبَغي‏ لَها أَنْ تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَ لاَ اللَّيْلُ سابِقُ النَّهارِ وَ كُلٌّ في‏ فَلَكٍ يَسْبَحُون یس،40

همه این‌ها را می‌بینند که مدارشان مشخص است، امامشان مشخص است،«15:00» قطبشان مشخص است، مسیرشان پیش‌بینی‌شده است. در همه جای عالم نقشه می‌بینند، طرح می‌بینند، جدول می‌بینند، هندسه می‌بینند، ریاضی می‌بینند، وقتی این‌ها را دیدند، می‌فهمند که هرجا برنامه‌ریزی هست، آنجا هدف هست. موجود هدفدار، بدون برنامه به هدف نمی‌رسد. این برنامه منظم و این نظام شگرف، مقدمه هدف هستند. وقتی می‌بینند تمام موجودات در رسیدن به هدف منظم هستند، با‌نزاکت هستند، به خودش برمی‌گردد، می‌بیند تمام زندگی‌اش با بی‌برنامگی گذشته!

من که زندگی‌ام باید به‌گونه‌ای باشد که پیشوای کائنات باشم، من هدف بودم، من گل سر‌سبد بودم، همه موجودات برای من خلق شدند، تمامی آنچه برای من است منظم هستند، اما من خودم نظمی و حسابی در کارم نیست!؟ اینجا از خودش خجالت می‌کشد! فَقِنا عَذابَ النَّار انسانی که در زندگی انضباط ندارد، برنامه ندارد، عاقبت کارش سقوط است، افتادن در جهنم است.

لذا مسئله نماز، یک نظم طبیعی و یک ریاضت مشروع است. خدای متعال نماز‌های ما را موقوت قرار داده، وقت برایش قرار داده است. این ظاهر قضیه است که برای همه کس قابل فهم است. نماز نظام‌مند ‌کردن عبادت است، نماز برنامه است، نماز فرمول است، جدول است، اما حقیقت قضیه این است که زمان‌ها هم مثل مکان‌ها می‌مانند، همانگونه که همه مکان‌ها حاصلخیز نیست، همه زمان‌ها هم حاصل خیز نیستند. و همانگونه که همه مکان‌ها از نظر رویش و حاصل‌دادن با هم تفاوت دارند، زمان‌ها هم همینطور هستند.

باران که در لطافت طبعش خلاف نیست / در باغ لاله روید و در شوره‌زار خس

اول وقت برای نمازگزار، گنجی است، مرحوم سید ابن طاووس که سید المراقبین هست، اهل باطن است، اهل تشرف است، و آنقدر با امام زمان ارواحنا ‌فداه  نزدیک است که می‌گوید من اگر حضرت را نبینم هم تُن صدایش برایم آشنا هست. جایی حضرت مناجات می‌کنند، حرف می‌زنند، صدای حضرت را تشخیص می‌دهم که این آقای من است دارد صحبت می‌کند! این بزرگوار در مراقبات شهور و ایام، می‌گویند که این ماه‌ها منزل‌هایی است که ما از آن‌ها عبور می‌کنیم. و در هر منزلی، ما هزینه منزل بعد را باید فراهم کنیم و با خود ببریم. اگر غافل بودیم، توشه‌ای که خداوند متعال برای ما گذاشته به دست نیاوردیم، در منزل بعد موفقیت نخواهیم داشت، لذا اول وقت برای نمازگزار حالت خاصی دارد.

در حالات یکی از شاگردان مرحوم ملا حسینقلی همدانی دارد، از او پرسیده شد آیا وقت نماز ظهر شده یا نه؟ گفت مگر نمی‌بینی که فرشتگان خدا آمده‌اند و در انتظار این هستند که شما لبیک بگویید. در آن وقت اول، مأموران الهی آمده‌اند و هدایایی برای مهمان‌های خدا، همراه خودشان دارند. یا در مسئله شاهدٍ و مشهود وقتی صحبت اذان صبح شده بود، آنطور که در ذهنم هست، از مرحوم آقا شیخ محمد بهاری همدانی رضی‌الله‌عنها فرموده بودند، اذان صبح شده، چون هم ملائکه شب هنوز ترک پست نکرده‌اند هم ملائکه روز آمده‌اند. و به همین لحاظ است که می‌بینید حضرت سید الشهدا علیه‌السلام، حتی روز عاشورا، اول وقت نماز خواندند.

بد نیست در این ایامی که آل الله سختترین شرایط را دارند، اینکه امام حسین علیه‌السلام مظلومیتش طوری است که امامان ما، همه به امام حسین علیه‌السلام گریه کردند. و این تعبیر از چند امام هست که لا یوم کَیومک یا ابا عبد الله روز هیچ مظلومی مثل مظلومیت شما نبود.

«20:00» علت این همه مظلومیت چند چیز است:

1.یکی اینکه این حرامزاده‌ها می‌خواستند زهر‌ چشم بگیرند از کسی که در مقابل طغیان این‌ها ایستادگی می‌کند. 2.نکته دوم این بود که دلشان از علی علیه‌السلام و اولاد علی علیه‌السلام پُر بود، عنادی که با این حضرات داشتند، سبب این شد که از هیچ جنایتی کوتاهی نکردند.

در جنگ‌ها رقیب، رقیب را می‌کشد ولی وقتی کشت دیگر سرش را برای چه می‌برد. وقتی کشته شده چه کار به سرش دارد! حالا اگر سر برید، چرا سر بالای نی بزند!؟

اعوذ بِالله مِن الشیطان رجیم

بسم الله رحمن رحیم

اوصیکم عباد الله و نفسی بِتقوی الله. وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً طلاق؛ 2

کلید، هر در بسته‌ای را بتواند باز کند، آن کلید کلید تقوا است. هر کسی پاک زندگی کند، رعایت دستورات خدا را کند، خدا تضمین کرده که در‌ها را به روی او باز کند و از هر مشکلی او را رها کند. امیدوارم خدا به برکت امام حسین علیه‌السلام به همه‌مان توفیق تقوی بدهد.

امروز جای آن دارد که دانشگاه‌های ما و دانشجویان ما که به حمد الله در داخل دانشگاه‌ها امام حسین علیه‌السلام، ما پرچم زده، سید الشهدا علیه‌السلام سنگر دارد. جوان‌های ما، دانشجویان ما، عزاداری‌های خیلی خوبی داشتند و چشم ما روشن بود، این حرکت ضد استکباری و ضد استعماری و ضد امریکایی و انگلیسی و غربی را هر سال پر‌شورتر و از سال قبل نشان بدهند.

این نوع حرکت‌ها بدون دخالت مستقیم یا غیرمستقیم آن‌ها نخواهد بود و ما خون این بیگناهان و این نوع اعمال خشونت‌ها را به پای همین مدعیان حقوق بشر می‌ریزیم و می‌دانیم این‌ها بانی همه ترور‌ها و آدمکشی‌ها در دنیا هستند. و به امام زمانمان که صاحب‌عزای واقعی است و به همه ملت‌های آزاده و مردم عزیز عزادار عراق و افغانستان و پاکستان تسلیت عرض می‌کنیم.

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

أَ وَ أَرْسَلَ عَلَيهِْمْ طَيرًْا أَبَابِيلَ(3) تَرْمِيهِم بحِِجَارَةٍ مِّن سِجِّيلٍ(4) فجََعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَّأْكُولِ (5)

باش تا صبح دولتش بدمد /  کاین هنوز از نتایج سحر است

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *