واى بر ما اگر در خصوص خوردنى ها و نوشيدنى ها از حرام اجتناب نكنيم، زيرا همين غذاها است كه منشأ علم و ايمان و يا كفر ما مى شود، و يك وقت نگاه مى كنيم و مى بينيم كه به يزيد ايمان آورده ايم! از آيه ى «وَ لاَ تَقْرَبَا هَـذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّــلِمِينَ» (سوره ى بقره، آيه ى 35؛ سوره ى اعراف، آيه ى 19.)؛ (و نزديك اين درخت نشويد، تا مبادا از ستمكاران شويد.) استفاده مى شود كه همين اكل و تناول بود كه در سلسله ى علل و معاليل هبوط آدم ـ عليه السّلام ـ قرار گرفت! انسانى كه قابليّت مَلَك و فرشته شدن را دارد ـ هرچند طرف مقابل آن در پستىِ اسفل السّافلين مى باشد ـ در اثر خوردن و آشاميدن است كه نيروى آن در خون، و بالاخره اثر آن در اعضا، بلكه در روح و مغز و فكر انسان ظاهر مى شود.
علماى سابق كه آن همه در علم و عمل موفّق بودند، و عمر با بركت داشتند و از انحراف فكرى سالم بودند، در اثر خوردن غذاى حلال و اجتناب از غذاهاى شبهه ناك بوده است.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد