سيّد مرتضى( علم الهدى، ابوالقاسم على بن حسين موسوى، معروف به سيّد مرتضى (355 ـ 436)، داراى تأليفات بسيار در زمينه هاى علمى مختلف.) ـ رحمه اللّه ـ مقام زعامت و رياست فاطميين رابه عهده داشته، و شخصيّت او به حدّى بوده كه گاهى به خانه ى او پناهنده مى شدند. و در ميان علماى خاصّه( شعيه ى اماميّه.) بيش از شيخ مفيد(ابوعبداللّه محمّد بن محمّد نعمان حارثى بغدادى، معروف به شيخ مفيد (338 ـ 413)، داراى تأليفات بسيار در رشته هاى مختلف علمى.) و خواجه نصير طوسى(خواجه نصيرالدين محمّد بن محمّد جهرودى طوسى (597 ـ 673)، صاحب تأليفات متعدّد در زمينه هاى مختلف علمى.) ـ رحمهمااللّه ـ تقيّه مى كرد اين سه شخصيّت (سيّد مرتضى، شيخ مفيد و خواجه نصير طوسى رحمهم اللّه ـ) خيلى بزرگوار بوده اند و تقريبا به مذهب حيات دادند؛ بلكه شالوده و اساس و پايه ى مذهب تشيّع را اين ها ريخته اند. جَزاهُمُ اللّه خَيْرا.خداوند به همه جزاى خير دهد!
وقتى در مجلس خواجه نصير طوسى ـ رحمه اللّه ـ، سخن از سيّد مرتضى ـ رحمه اللّه ـ مى آمد، مى فرمود: « صَلَواتُ اللّه عَلَيْهِ .»درودهاى خداوند بر او باد! ـ الانتصار، ص 30؛ رسائل المرتضى، ج 1، ص 9.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد