يكى از نقشه ى كفّار اين است كه پسرها و دخترها از پدرها و مادرها جدا شوند، و مردم را از روحانيون جدا و به آن ها بدبين كنند، و لو به اين صورت كه افرادى به لباس روحانيت ملبس كنند تا در مَلأ عام و مجامع عمومى كارهاى خلاف انجام دهند و مردم از روحانيون بيزار شوند. هم چنين قرآن به دست مردم داده نشود، بلكه ترجمه ى آن به مردم داده شود( ر.ك: خاطرات مستر همفر.) ـ ترجمه قرآن كه قرآن نيست(مقصود ترجمه ى بدون متن عربى است.) ـ ! و نيز مى خواهند روحانيون و اهل علم را از منابع اصلى و كتاب و سنت و معنويات و مدارك دينى جدا كنند و به خيال خودشان اتصالات و اسنادها را پاك سازى و تهذيب كنند كتاب و سنت را كه سلاح آن هاست از دست آن ها بگيرند و لو به اين صورت كه كسانى را براى اداره ى كشور و مردم در رأس قرار دهند تا با مراجع و علماى دين مخالفت و در نتيجه آنان را منزوى كنند و يا بكشند. ما در نجف شنيديم كه مى خواهند كتاب ها را جمع كنند و بين اهل علم و علم جدايى افكنند.
اى كاش مى فهميديم كه گرگ ها بر ما هجوم آورده اند و دارند ما را مى خورند! ما بايد به كفار سوءظن داشته باشيم و با آن ها اَوِدّاء و اَخِلاّء( محبّان و دوستان.) نباشيم، و از حقّشان بترسيم چه برسد به باطلشان؛ زيرا آنان حق را تور و وسيله ى صيد و شكار ما قرار مى دهند. خدا كند بفهميم كه صلاح دين و دنياى ما تمسّك به انبيا و اوليا ـ عليهم السّلام ـ است، و جدايى از آن ها به صلاح دين و دنياى ما نيست، و اين كه كفّار بعد از گرفتن دين ما، دنياى ما را هم از دست ما مى گيرند.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد