آيات عظام امام، خامنه اى و فاضل: نزديكى، در اين حال بر هر دو حرام است و بنابر احتياط واجب بايد شوهر كفاره بدهد.[1]
آيه اللّه بهجت: نزديكى در اين حال بر هر دو حرام است و بايد شوهر كفاره بدهد.[2]
آيات عظام تبريزى، سيستانى و نورى: نزديكى در اين حال بر هر دو حرام است و بايد شوهر استغفار كند و بنابر احتياط مستحب كفاره هم بدهد.[3]
آيات عظام صافى، مكارم و وحيد: نزديكى در اين حال بر هر دو حرام است و بهتر (احتياط مستحب) است، شوهر كفاره بدهد.[4]
تبصره. مقدار كفّاره ياد شده بدين قرار است: اگر نزديكى در ثلث اول روزهاى حيض باشد، «يك مثقال» (18 نخود) طلا و در ثلث دوم «نيم مثقال» (9 نخود) طلا و در ثلث سوم، «يك چهارم مثقال» (5/4 نخود) طلا است.
پی نوشت ها
[1] – توضيح المسائل مراجع، م 450 و 452 و دفتر: خامنه اى.
[2] – بهجت، توضيح المسائل مراجع، م 450 و 452.
[3] – سيستانى و تبريزى، توضيح المسائل مراجع، م 450 و 452 ؛ نورى، توضيح المسائل، م 452 و 454.
[4] – مكارم و صافى، توضيح المسائل مراجع، م 450 و 452 ؛ وحيد، توضيح المسائل، م 456 و 458.