همه مراجع: به قصد قربت، صيغه نذر اعتكاف را به عربى يا فارسى چنين مىخواند: «لِلّهِ عَلىَّ اَنْ اَعْتَكِفَ شَهْرَ رَجَب ثَلاثَةَ اَيّام» يا «براى خدا به گردن من باشد كه در سه روز از ماه رجب را اعتكاف كنم» و اگر صيغه نخواند، نذر منعقد نمىشود.[1]
تبصره 1 – ماه رجب و سه روز به عنوان مثال آمده است.
تبصره 2 – نذر بر دو نوع است: نذر مشروط و نذر مطلق. نذر مشروط آن است كه شخص به جهت انجام عمل نيك و يا اجتناب از كار ناشايست، آن را بر خود واجب مىكند تا در نتيجه خداوند متعال حاجت او را برآورد. به عنوان مثال مىگويد: «اگر فرزندم خوب شد و عافيت پيدا كرد، هزار تومان به فقير كمك مىكنم».
نذر مطلق نذرى است كه هيچ قيد و شرطى در آن مطرح نيست. به عنوان مثال مىگويد: «من براى خدا نذر مىكنم كه نماز شب بخوانم». در متن به عنوان مثال تنها صيغه نذر مطلق آمده است.
پی نوشت
[1] – توضيحالمسائل مراجع، م 2641؛ وحيد، توضيحالمسائل، م 2705؛ نورى، توضيحالمسائل، م 2639 و خامنهاى، استفتاء، س 1060 و 1100.