1 – در حکومت اسلامی، با توجه به شرایط اقتصادی و مالی، و در صورت فراهم بودن امکانات، تمام افرادی که شهروند حکومت اسلامی محسوب می‌شوند –حتی غیر مسلمانان- باید از حمایت های مالی حکومت برخوردار باشند. به بیان روشن‌تر، در صورتی که حکومت اسلامی از لحاظ اقتصادی و مالی در شرایط مطلوب باشد، تمام شهروندانش، تحت پوشش حمایتی دولت قرار می گیرند.
2 – با توجه به این مسئله، به طور طبیعی همسران پیامبر اسلام(ص) نیز در صورت نیاز از این حمایت‌ها برخوردار می‌شدند.
3 – علاوه بر این، برخی از زنان پیامبر از لحاظ مالی ممکن بود در میان قبیله و طایفه خود دارای مال و ثروتی بودند که از درآمد مال و سرمایه خود ارتزاق می‌نمودند، چنان‌که حضرت خدیجه(س) در زمان حیات خود و قبل از ازدواج با پیامبر اسلام(ص) خانمی ثروت‌مند بود و در کار اقتصادی و تجارت فعالیت می نمود.
4 – ضمن این که برخی از صحابه نیز مستقلا هدایایی به همسران پیامبر به عنوان امهات المؤمنین می دادند.[1]
5 – آنچه که در این مسئله از همه مهم‌تر است و باید بدان توجه نمود، این است که دینی که ازدواج همسران پیامبر –بعد از ارتحال رسول الله- را ممنوع کرده، بدیهی است که برای ادامه‌ی زندگی آنها نیز فکری نموده است؛ و به همین دلیل، گزارشی تاریخی مبنی بر آن‌که امهات المؤمنین، تنها به دلیل عدم ازدواج بعد از رسول خدا(ص) دچار فقر شده باشند، وجود ندارد.
منبع: اسلام کوئست
[1] ر. ک: ابن سعد، الطبقات الکبری، ج 3، ص 98، دار الکتب العلمیة، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۰ق.