آیات عظام امام، خامنه ای، صافی، فاضل و نوری: لازم نیست به آنان بگوید.[1]
آیت الله بهجت: خیر، لازم نیست به او بگوید؛ مگر این که با او طوری معاشرت داشته باشد که اگر نگوید، لوازم مشترک بین آن دو نجس خواهد شد.[2]
آیت الله تبریزی: اگر در معرض این باشد که نجاست به خوردنی ها و آشامیدنی ها سرایت کند، باید به آنان بگوید.[3]
آیت الله سیستانی: اگر او باعث این امر شده باشد، با دو شرط باید به وی بگوید: یکی این که در معرض این باشد که نجاست به خوردنی ها و آشامیدنی های او سرایت کند و دیگر آن که احتمال بدهد آنان به گفته او ترتیب اثر می دهند؛ ولی اگر بداند ترتیب اثر نمی دهند، گفتن لازم نیست.[4]
آیت الله مکارم: بنابر احتیاط به آنان بگوید.[5]
آیت الله وحید: اگر او باعث این امر شده و در معرض این باشد که نجاست به خوردنی ها و آشامیدنی ها سرایت کند، باید به آنان بگوید.[6]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف:سید حسن موسوی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – توضیح المسائل مراجع، م144؛ نورى، توضیح المسائل، م144؛ دفتر خامنه اى.
[2] – توضیح المسائل مراجع، م144.
[3] – توضیح المسائل مراجع، م144.
[4] – توضیح المسائل مراجع، م142 و 144.
[5] – مکارم، توضیح المسائل مراجع، م143.
[6] – توضیح المسائل، م145.