1ـ مرحوم صدوق به سند خود از یونس بن ظبیان نقل کرده است که:
امام صادق (ع) فرمود: برای فاطمه (ع) نزد خدای متعال نه نام است که عبارتند از: فاطمه، صدیقه، مبارکه، طاهره، زکیه، رضیّه، مرضیه، محدثه و زهرا. سپس فرمود: آیا می دانی، چرا ایشان را فاطمه نامیده‌اند؟ گفتم: سرورم! مرا بدان آگاه کن فرمود: فاطمه یعنی کسی که از هر شر و بدی، بریده شده است.
یونس گفت: سپس امام صادق (ع) افزود:
اگر امیر المؤمنین (ع) با او ازدواج نمی‌کرد، تا روز قیامت هیچ کفو و همتایی از آدم و پس از او در روی زمین، برای فاطمه (ع) یافت نمی‌شد تا با آن بانو، ازدواج نماید.
2.صدوق به سند خود از امام صادق (ع) از پدرش امام باقر (ع) روایت کرده است که فرمود:
رسول اکرم (ص) به فاطمه (ع) فرمود: ای فاطمه! آیا می‌دانی، چرا فاطمه نامیده شده‌ای؟ علی (ع) که در مجلس حاضر بود پرسید: ای فرستاده‌ی خدای متعال! چرا چنین نامیده شده است؟ آن حضرت فرمود: زیر او و شیعیانش از آتش دوزخ، بریده شده‌اند.
3ـ صدوق از جعفر بن محمّد بن عمّار و او از پدرش روایت کرده که گفت:
از امام صادق (ع) درباره‌ی نام‌گذاری فاطمه (ع) به اسم زهرا (ع) پرسیدم، حضرت فرمود: زیرا هرگاه در محراب عبادت می‌ایستاد، نورش برای آسمانیان مثل درخشش نور ستارگان بر اهل زمین، می‌درخشید.
4ـ صدوق با واسطه از اسحاق بن جعفر نقل کرده است که:
امام صادق (ع) فرمود حضرت فاطمه (ع) از این رو محدّثه نامیده شده که فرشتگان از آسمان، برایشان فرود می‌آمدند و مثل حضرت مریم (ع)، او را فرا خوانده و به سخن گفتن با وی می‌نشستند و می‌گفتند: ای فاطمه! خدای متعال، تو را برگزید و پاکیزه ساخت و بر زنان جهان برتری بخشید. ای فاطمه! از پروردگارت اطاعت نما و سجده کن و با نمازگزاران نماز بگزار.
آن گاه حضرت فاطمه (ع) با آنان به گفتگو می‌نشست و آنان نیز با او، هم سخن می‌گشتند. شبی حضرت فاطمه (ع) به فرشتگان گفت: آیا سرور زنان جهان، مریم دختر عمران نیست؟ فرشتگان پاسخ دادند: مریم سرور زنان زمان خود بود در حالی که خداوند، تو را سرور زنان زمان خودت و زمان او و سرور زنان اوّلین و آخرین قرار داده است.
أسمائها (ع):
1ـ قال الصّدوق:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ الْمُتَوَكِّلِ، قَالَ: حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ السَّعْدَآبَادِيُّ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْبَرْقِيِّ، قَالَ: حَدَّثَنِي عَبْدُ الْعَظِيمِ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْحَسَنِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنِي الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ يُونُسَ، عَنْ يُونُسَ بْنِ ظَبْيَانَ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقُ (ع) لِفَاطِمَةَ (ع) تِسْعَةُ أَسْمَاءٍ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ: فَاطِمَةُ وَ الصِّدِّيقَةُ وَ الْمُبَارَكَةُ وَ الطَّاهِرَةُ وَ الزَّكِيَّةُ وَ الرَّضِيَّةُ وَ الْمَرْضِيَّةُ وَ الْمُحَدَّثَةُ وَ الزَّهْرَاءُ، ثُمَّ قَالَ: تَدْرِي لِأَيِّ شَيْءٍ سُمِّيَتْ فَاطِمَةَ (ع) قُلْتُ: أَخْبِرْنِي يَا سَيِّدِي، قَالَ: فُطِمَتْ مِنَ الشَّرِّ، قَالَ ثُمَّ قَالَ: لَوْ لَا أَنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ (ع) تَزَوَّجَهَا لَمَا كَانَ لَهَا كُفْوٌ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ آدَمُ فَمَنْ دُونَه.[1]
2ـ و قال أیضاً:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ رَحِمَهُ اللَّهُ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَلَوِيَّةَ الْأَصْبَهَانِيُّ، عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدٍ الثَّقَفِيِّ، عَنْ جَنْدَلِ بْنِ وَالِقٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُمَرَ الْبَصْرِيُّ، عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ، عَنْ أَبِيهِ (ع) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): يَا فَاطِمَةُ أَ تَدْرِينَ لِمَ سُمِّيتِ فَاطِمَةَ؟ فَقَالَ عَلِيٌّ (ع): يَا رَسُولَ اللَّهِ لِمَ سُمِّيَتْ؟ قَالَ: لِأَنَّهَا فُطِمَتْ هِيَ وَ شِيعَتُهَا مِنَ النَّارِ.[2]
3ـ و قال أیضاً:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ يَحْيَى الْجَلُودِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ زَكَرِيَّا الْجَوْهَرِيُّ، عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عُمَارَةَ عَنْ أَبِيهِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ فَاطِمَةَ لِمَ سُمِّيَتِ الزَّهْرَاءَ؟ فَقَالَ لِأَنَّهَا كَانَتْ إِذَا قَامَتْ فِي مِحْرَابِهَا زَهَرَ نُورُهَا لِأَهْلِ السَّمَاءِ كَمَا تَزْهَرُ نُورُ الْكَوَاكِبِ لِأَهْلِ الْأَرْضِ.[3]
4ـ و قال أیضاً:
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ الْحَسَنِ الْقَطَّانُ، قَالَ: حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ السُّكَّرِيُّ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ زَكَرِيَّا الْجَوْهَرِيِّ، قَالَ: حَدَّثَنَا شُعَيْبُ بْنُ وَاقِدٍ، قَالَ: حَدَّثَنِي إِسْحَاقُ بْنُ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى بْنِ زَيْدِ بْنِ عَلِيٍّ، قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع) يَقُولُ: إِنَّمَا سُمِّيَتْ فَاطِمَةُ (ع) مُحَدَّثَةً لِأَنَّ الْمَلَائِكَةَ كَانَتْ تَهْبِطُ مِنَ السَّمَاءِ فَتُنَادِيهَا كَمَا تُنَادِي مَرْيَمَ بِنْتَ عِمْرَانَ، فَتَقُولُ: يَا فَاطِمَةُ إنَّ اللَّهُ (اصْطَفاكِ وَ طَهَّرَكِ وَ اصْطَفاكِ عَلى نِساءِ الْعالَمِينَ) يَا فَاطِمَةُ (اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَ اسْجُدِي وَ ارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ)، فَتُحَدِّثُهُمْ وَ يُحَدِّثُونَهَا، فَقَالَتْ لَهُمْ ذَاتَ لَيْلَةٍ: أَ لَيْسَتِ الْمُفَضَّلَةُ عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِينَ مَرْيَمَ بِنْتَ عِمْرَانَ؟ فَقَالُوا: إِنَّ مَرْيَمَ كَانَتْ سَيِّدَةَ نِسَاءِ عَالَمِهَا، وَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَكِ سَيِّدَةَ نِسَاءِ عَالَمِكِ وَ عَالَمِهَا وَ سَيِّدَةَ نِسَاءِ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ.[4]
[1] ـ الامالی 474 ح 18، الخصال 414 ح 3، (علیهما السّلام) الشرایع: 178 ح 3، دلائل الإمامة: 79 ح 190، المناقب لابن شهر آشوب 3: 357، اعلام الوری: 1: 290، کشف الغمة 1: 463، تسلیة المجالس و زینة المجالس 1: 547، البحار 43: 10 ح 1 و 16 ح 15 عن الخصال و في الکافی 1: 461 ح 10، تهذیب الاحکام 7: 470 ح 1882، الامالی للطوسی: 43، کشف الغمة 1: 472 من قوله: لولا انّ أمیر المؤمنین… .
[2] ـ علل‌الشرایع: 179 ح 5، و في: 178 ح 1، رواه بتعبیر آخر عن أبي هریرة، و في معانی الاخبار: 64 ح 14، مقتل الحسین للخوارزمی 1: 51، المناقب لابن شهر اشوب 3: 329، کشف الغمة 1: 463، البحار 43: 14ح 10، عن العلل و المعانی: 15 ح 14 عن المناقب.
[3] ـ علل‌الشرایع: 181 ح 3، معانی الاخبار: 64 ح 15، عنهما البحار 43: 12 ح 6.
[4] ـ علل الشرایع: 182، ح 1، دلائل الإمامة: 80 ح 20 و 152 ح 66، البحار 43: 78 ح 65 عن العلل.