همه مراجع (به جز تبريزى، خامنهاى، صافى و وحيد): هر مقدار كه توانايى دارد، به فقير مّد طعام بدهد و اگر از دادن اين مقدار نيز عاجز است، بايد حداقل با گفتن يك بار «استغفر اللّه»، استغفار كند.[1]
آيات عظام تبريزى و وحيد: بنابر احتياط واجب، بايد هر مقدار كه توانايى دارد، به فقير مدّ طعام بدهد و استغفار كند و اگر از دادن اين مقدار نيز عاجز است، بايد حداقل با گفتن يك بار «استغفر اللّه»، استغفار كند.[2]
آيهاللّه خامنهاى: بايد هر مقدار كه توانايى دارد، به فقير مدّ طعام بدهد و بنابر احتياط استغفار نيز بكند و اگر از دادن اين مقدار نيز عاجز است، بايد حداقل به گفتن يك بار «استغفر اللّه»، استغفار كند.[3]
آيه اللّه صافى: هر مقدار كه توانايى دارد، به فقير مدّ طعام بدهد و استغفار كند و اگر از دادن اين مقدار نيز عاجز است، بايد حداقل با گفتن يك بار «استغفر اللّه»، استغفار كند.[4]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – توضيحالمسائل مراجع، م 1660.
[2] – تبريزى، توضيحالمسائل مراجع، م 1660 ؛ وحيد، توضيحالمسائل، م 1668.
[3] – خامنهاى، اجوبة الاستفتاآت، س 811.
[4] – صافى، توضيح المسائل مراجع، م 1660.