اين جمله هر چند حديث نيست، ولى به حديث مى ماند، روايت نيست ولى درايت است، كه:« مَنْ تابَعَ كَفَرَ، وَ مَنْ خالَفَ قُتِل! » هر كس متابعت كند كافر مى گردد، و هر كس مخالفت كند كشته مى شود.
اين همان سيّد شفتى است كه زمانى شمش طلا براى ايشان آوردند، و ايشان جلو چشمان صاحبش، شمش را قطعه قطعه كرد و بين كسانى كه اطرافش بودند تقسيم نمود، و در روز غديرى بيست هزار تومان در آن زمان به مردم عيدى داد! زمانى نيز با فيل براى ايشان وجوهات آوردند و فتح على شاه خيال كرد براى او مى آورند. ايشان پول ها را وصول كرد و فيل را براى شاه فرستاد!
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد
