همه مراجع: شركت در مجالسى كه باعث استماع موسیقى حرام و یا تأیید گناه مى گردد، جایز نیست ؛ مگر آنكه بتواند نهى از منكر كند.[1]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – مكارم، استفتاءات، ج 2، س 719 و ج 1، س 537 ؛ صافى، جامعالاحكام، ج 1، س 1011 و 1013 و ج 2 س 1466 و 1477 و 1475 ؛ تبريزى، استفتاءات، س 1045 و 1071 و 1074 ؛ فاضل، جامعالمسائل، ج 1، س 948 و 946 و 950 و ج 2، س 947 ؛ خامنهاى، اجوبة الاستفتاءات، س 11427 و 1429 و 1154 و دفتر: بهجت، وحيد.
برچسب خوردهآلات موسیقی, آهنگ, ائمه علیهمالسلام, اجتهاد, اجتهاد و تقلید, اجناس, احکام, احکام شرعی, اختلاف نظر, اختلاف نظر مراجع, اساتید, استنباط, استنباط احكام, اصطلاح فقهى, اعتكاف, اعتكاف گناه, اعتکاف در حیاط مسجد, اهمیت اعتكاف, اهمیت روزه, پیامبر ص, پیامبر صلى الله علیه وآله, پیشینه تقلید, تقلید, تقلید از مجتهد, تلاش, جنس, حج, حیاط, حیاط مسجد, خمس, خمس سپرده گذارى, خمس سفر حج, دانشجو, دندان, دهان, راهنما, رژلب, روزه, روزه دار, زمان پیامبر, زیارت, سپرده گذارى, سفر حج, شامپو, عالم, عطر, عطر روزه دار, فروش, فطره, فطریه, فقیه, قصد اقامت, قطع اعتكاف, کرم, کوشش, لثه, لهوى, مؤونه, ماه رمضان, ماه مبارك رمضان, مبتذل, متعارف, مجالس, مجتهد, مجلس, مراجع, مراجع تقلید, مرجع, مرجع دینی, مسجد, معمول, مکه, موسیقى لهوى, موسیقی, موسیقی مبتذل, نماز, همبستگی
