همه مراجع: معیار در حرمت موسیقى، مطرب و لهوى بودن آن است ؛ هر چند محتواى آن اشعار مذهبى و اسلامى باشد.[1]
تبصره. برخى از مراجع تقلید (آیات عظام: تبریزى، سیستانى، مكارم و وحید)، قید «مطرب» را جزء موسیقى حرام نمى دانند.
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – امام، استفتاءات، ج 2، مكاسب محرمه، س 25 ؛ خامنهاى، اجوبة الاستفتاءات، س 1157 ؛ بهجت، وسيلهالنجاة، ج 1، م 1449 ؛ صافى، جامع الاحكام، ج 1، س 1003 ؛ نورى، توضيحالمسائل، مسائل مستحدثه ؛ وحيد، منهاج الصالحين، ج 3، م 8 و 17 ؛ فاضل، جامعالمسائل، ج 1، س 999 ؛ تبريزى، صراط النجاة، ج1،1008 و 1025 ؛ سيستانى، Sistani.org، موسيقى، ش 5 ؛ مكارم، استفتاءات، ج 2، س 708.
برچسب خوردهآلات موسیقی, آهنگ, ائمه علیهمالسلام, اجتهاد, اجتهاد و تقلید, اجناس, احکام, احکام شرعی, اختلاف نظر, اختلاف نظر مراجع, اساتید, استنباط, استنباط احكام, اصطلاح فقهى, اعتكاف, اعتكاف گناه, اعتکاف در حیاط مسجد, اهمیت اعتكاف, اهمیت روزه, پیامبر ص, پیامبر صلى الله علیه وآله, پیشینه تقلید, تقلید, تقلید از مجتهد, تلاش, جنس, حج, حیاط, حیاط مسجد, خمس, خمس سپرده گذارى, خمس سفر حج, دانشجو, دندان, دهان, راهنما, رژلب, روزه, روزه دار, زمان پیامبر, زیارت, سپرده گذارى, سفر حج, شامپو, عالم, عطر, عطر روزه دار, فروش, فطره, فطریه, فقیه, قصد اقامت, قطع اعتكاف, کرم, کوشش, لثه, لهوى, مؤونه, ماه رمضان, ماه مبارك رمضان, متعارف, مجتهد, مراجع, مراجع تقلید, مرجع, مرجع دینی, مسجد, معمول, مکه, موسیقى لهوى, موسیقی, نماز, همبستگی
