مهر تو را به عالم امكان نمی‌دهم

مهر تو را به عالم امكان نمی‌دهم
این گنج پُربهاست، من ارزان نمی‌دهم
 
گر انتخاب جنّت و كویت به من دهند
كوی تو را به جنّت و رضوان نمی‌دهم
 
نام تو را به نزد اجابت نمی‌برم
این اسم اعظم است، به دیوان نمی‌دهم
 
جان می‌دهم به شوق وصال تو، یا حسین!
تا بر سرم قدم ننهی، جان نمی‌دهم
 
ای خاك كربلای تو، مُهر نماز من!
آن مُهر را به مُلك سلیمان نمی‌دهم
 
ما را غلامی تو بُوَد تاج افتخار
این تاج را به افسر شاهان نمی‌دهم
 
دل جایگاه عشق تو باشد، نه غیر تو
این خانه‌ی خداست، به شیطان نمی‌دهم
 
گر جرعه‌ای ز آب فراتم شود نصیب
آن جرعه را به چشمه‌ی حَیوان نمی‌دهم
 
تا سر نهاده‌ام چو «موید» به درگهت
تن زیر بار منّت دونان نمی‌دهم

 

شاعر: سیدرضا مؤید