آيا رسول خدا ـ صلّى اللّه عليه وآله وسلّم ـ امر كرد كه ابوبكر به جاى ايشان نماز بخواند، و به عنوان نايب خويش تعيين كرد و بعد خودش به مسجد رفت؟! يا اصلاً امرى و فرمانى در كار نبود و او از پيش خود رفت؟! عايشه اين جريان را سه گونه نقل كرده است!
1 . همه ى مردم به ابوبكر اقتدا كردند و ابوبكر به پيغمبر ـ صلّى اللّه عليه وآله وسلّم . صحيح بخارى، ج 1، ص 162، 167 و 175؛ السنن الكبرى بيهقى، ج 2، ص 81 و 304.
2 . همه به حضرت رسول ـ صلّى اللّه عليه وآله وسلّم ـ اقتدا كردند، حتّى خود ابوبكر. ر.ك: صحيح بخارى، ج 1، ص 167 و 174؛ السنن الكبرى بيهقى، ج 3، ص 94.
3 . همه ى مردم حتّى خود حضرت ـ صلّى اللّه عليه وآله وسلّم ـ به ابوبكر اقتدا كردند. ر.ك: صحيح بخارى، ج 4، ص 122. نيز ر.ك: السنن ابن ماجة، ج 1، ص 390؛ ج 8، ص 152؛ فتح البارى، ج 2، ص 130.
بعد از او پرسيدند: اين سه نقل با هم اختلاف دارند، و امكان ندارد كه اين واقعه، به سه صورت اتّفاق افتاده باشد. پاسخ داد: من چه مى دانم بعضى اين گونه مى گويند و
بعضى آن گونه و بعضى ديگر به گونه ى ديگر! آرى، اين است گفتار سيّده ى اهل روايت در خصوص يك واقعه ى محسوس و آشكار! ر.ك: فتح البارى، ج 2، ص 130.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد