«آبی» عالم بزرگ مغرب در« اکمال الاکمال» شرح صحیح مسلم آورده است که حضرت فاطمه سلام الله علیها [در روزهای پایانی عمر مبارکش] به «اسماء بنت عمیس» وصیت کرد:
«هنگامی که وفات کردم تو وعلی مرا غسل دهید و به احدی اجازه ندهید بر من داخل شود»!
پس هنگامی که زهرای مرضیه سلام الله علیها وفات کرد، عایشه آمد و خواست داخل خانه او شود، اما اسماء مانع شد؛ پس عایشه شکایت او را به نزد پدرش (ابوبکر) بُرد و همراه ابوبکر به منزل فاطمه بازگشت؛ ابوبکر گفت: «ای اسماء! چه عاملی سبب شده است تا از ورود همسران پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بر دختر او ممانعت کنی»!؟ اسماء پاسخ داد: «حضرت زهرا به من دستور داد اجازه ندهم احدی بر او داخل شود»!
برچسب خوردهآبی, ابوبکر, اسماء, اسماء بنت عمیس, اکمال الاکمال, الغدیر, الغدیر علامه امینی, امیرالمؤمنین علیه السلام, پیامبر, پیامبر اسلام, پیامبر اسلام (ص), پیامبر اسلام صلی اللّه علیه وآله, پیامبر صلی اللّه علیه وآله, تاریخ, تاریخ اسلام, تاریخ شیعه, ترجمه الغدیر, تشیّع, حضرت علی علیه السلام, شرح صحیح مسلم, شهادت, شهادت حضرت زهرا, شهادت حضرت زهرا(س), شهادت حضرت فاطمه زهرا, شهادت حضرت فاطمه زهرا(س), شیعه, صحیح مسلم, صدیقه طاهره, عالم بزرگ مغرب, عایشه, عکس نوشته, علّامه امینی, علی, علی علیه السلام, غدیر, متن الغدیر, منع ورود عایشه بر بالین حضرت زهرا, منع ورود عایشه بر بالین حضرت زهرا سلام الله علیها, منع ورود عایشه بر بالین حضرت زهرا(س), همسران پیامبر, همسران پیامبر(ص), وصیت, وصیت حضرت زهرا, وصیت حضرت زهرا سلام الله علیها, وصیت حضرت زهرا(س)
