«طیبی» از علمای برجسته حدیث و تفسیر قرن هشتم، فهم غیر منصفانه خود از تمسک به قرآن و عترت را چنین بازگو می کند:
«تمسک به قرآن» به معنای عمل به مفاد آن است و«تمسک به عترت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم» به معنای محبت داشتن نسبت به آنها و پیروی از هدایت و سیره ایشان می باشد!
برچسب خوردهالغدیر, الغدیر علامه امینی, امیرالمؤمنین علیه السلام, پیامبر, پیامبر اسلام, پیامبر اسلام (ص), پیامبر اسلام صلی اللّه علیه وآله, پیامبر صلی اللّه علیه وآله, تاریخ, تاریخ اسلام, تاریخ شیعه, ترجمه الغدیر, تشیّع, تمسک به عترت, تمسک به قرآن, تمسک به قرآن و عترت, حضرت علی علیه السلام, شرح الطیبی, شیعه, طیبی, عکس نوشته, علّامه امینی, علی, علی علیه السلام, غدیر, کتاب شرح الطیبی, متن الغدیر, معنی تمسک به قرآن و عترت
