دو تن از مفسران بزرگ اهل سنت، در تفسیر آیه 15 سوره حدید که می فرماید: «مَأوَاكُمُ النَّارُهِيَ مَوْلَاكُمْ» صراحتا اذعان می کنند، مراد از واژه «مولاکم» در آیه شریفه «سرپرست و ولی» می باشد؛ و این بدان معناست که جایگاه کفار در روز قیامت آتش است و همین آتش سرپرست آنها خواهد بود.
پ ن: با توجه به تصریح این دو مفسر اهل سنت، در میابیم که ظهور واژه «مولا » نزد اعراب، در مفهوم «سرپرست وولی» می باشد نه سایر معانی آن.
برچسب خوردهآیه 15 سوره حدید, الغدیر, الغدیر علامه امینی, امام علی علیه السلام, امامت, امامت امیرالمومنین, امامت امیرالمومنین علیه السلام, امیرالمؤمنین, امیرالمؤمنین علیه السلام, تاریخ, تاریخ اسلام, تاریخ شیعه, ترجمه الغدیر, تفاسیر, رسول خدا, رسول خدا (ص), سرپرست و ولی, سوره حدید, عکس نوشته, علّامه امینی, علی علیه السلام, غدیر, متن الغدیر, محبت امیرالمؤمنین, محبت امیرالمؤمنین علیه السلام, معنای مولا, معنای مولا در تفاسیر, مفسران اهل سنت, مفسران بزرگ اهل سنت, مولا, واژه مولاکم, ولایت
