سنّت در لغت به معناي روش و شيوه است. [۱].
در دين اسلام و منابع ديني، سنت به سنت پيامبر اکرم(ص) گفته مي شود و به معناي تمامي رفتارها و گفتارهايي است كه در حضور و زمان ايشان انجام مي شده و نهي از آن نفرموده است.
در مذهب شيعه، علاوه بر پيامبر اکرم(ص)، امامان معصوم شيعه علیهم السلام نيز داخل تعريف سنت دانسته شده اند. [۲] در مجموع؛ سنّت در اصطلاح شيعيان يعني گفتار و كردار و تقريرِ چهارده معصوم و در اصطلاح اهل سنّت يعني گفتار و كردار و تقريرِ پيامبر. گفتار به معناي قول چهارده معصوم و كردار به‌معناي عمل و رفتار چهارده معصوم است. تقرير به‌معناي سكوتي است كه علامت رضايت باشد.[۳].
منبع:پرسمان
پی نوشت:
1- شب خيز، محمد رضا، اصول فقه دانشگاهي، نشر لقاء، قم – ايران، اول، 1392 ه ش .
2- اصول الفقه، محمد رضا مظفّر، ج۳، ص۶۴.
3- شب خيز، محمد رضا، اصول فقه دانشگاهي، نشر لقاء، قم – ايران، اول، ۱۳۹۲ ه ش .
باسلام
ممنون از پستهای خوبتون.