آیه‌ی دیگری که پروردگار متعال به عنوان یک معامله با بندگان مطرح فرموده است آیه‌ی سوره‌ی توبه است. «إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى مِنَ الْمُؤْمِنينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقاتِلُونَ في سَبيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَ يُقْتَلُونَ »[1] خدا خود را خریدار معرّفی فرموده است. مؤمن را فروشنده. مبیع را جان‌ها و مال‌های مؤمنین، ثمن را «الْجَنَّةَ». طریق معامله، متد معامله، روش معامله، کیفیّت تحقّق معامله حضور در جبهه‌ی نبرد است که «يُقاتِلُونَ» در یک جبهه‌ای که در آن جبهه هم باید به دشمن هجوم برد و سعی کرد جبهه را از لوس وجود دشمنان خدا و کفّار پاک کرد و وقتی جنگ بود، قتال بود، کشتن بود، کشته شدن هم است. «يُقاتِلُونَ» نتیجه‌ی مقاتله هم کشتن است و هم کشته شدن!
یک چنین معامله و تجارت و عقدی را خدا بین خود و مؤمنین به تصویر کشیده است و سیمای یک چنین معامله‌ای را برای ما تصویر نموده است و بعد هم فرمود: «فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذي بايَعْتُمْ بِهِ» مبارک شما باشد.
پی نوشت
[1]– سوره‌ی توبه، آیه 111.