خداى سبحان، رحيم و رحمان و حتى ارحم الراحمين است. مرگ ناگهانى براى مؤمن رحمت است؛ يعنى مؤمنى كه تمام حقوق الهی را ادا كرده و حقوق مردم را پرداخته ـ نه دينى ازخدا بر عهده او است و نه دينى از مردم ـ وصيت نامه خود را هم نوشته و تكليف بعد از مرگ خود را مشخص كرده است، با مرگ راحت مى شود؛ بدون اين كه در پايان عمر ناراحتى و درد و سختى بيمارى و بيمارستان را متحمل شود.
از اين رو، در روايات داريم كه مرگ ناگهانى براى مؤمن رحمت و بركت است و مستقيما از دنيا به باغى از باغ هاى بهشتى منتقل مى شود؛ ولى اشخاصى كه آمادگى ندارند با مشكل مواجه مى شوند و ابتداى گرفتارى آن ها است.
به همين دليل، بسيار سفارش شده كه به فكر مرگ باشيد و هميشه خود را آماده نگاه داريد. وجود مقدس اميرالمؤمنين (علیه السلام) تمام شب ها، بعد از نماز عشا با صداى بلند كه همه بشنوند، مى فرمود: «تَجَهَّزُوا رَحِمَكُمُ اللَّهُ فَقَدْ نُودِيَ فِيكُمْ بِالرَّحِيلِ؛[1] آماده باشيد و بارها را ببينديد». يعنى انسان بايد هميشه آماده باشد؛ چون مسافر است.
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف:آیت اللّه عبداللّه جواد آملی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – نهج البلاغة، ص 321، كلام 204.