در كلمات اميرمؤمنان ـ عليه السّلام ـ آمده است كه فرمود:
« وَاللّه ،لاَبْنُ أَبى طالِبٍ آنَسُ بِاْلَمْوتِ مِنَ الطِّفْلِ بِثَدْىِ أُمِّهِ. » به خدا سوگند، قطعا علاقه ى پسر ابى طالب به مرگ، از علاقه ى كودك به پستان مادر، بيشتر است. نهج البلاغه، ص 52؛ بحار الانوار، ج 28، ص 233؛ ج 71، ص 57؛ ج 74، ص 334.
و در كلمات سيّد الشّهدا ـ عليه السّلام ـ آمده است: « وَ ما أَوْلَهَنى إِلى أَسْلافى! إِشْتياقَ يَعْقُوبَ إِلى يُوُسَفَ. » چه قدر به گذشتگانم علاقمند و سرگشته ام! بسان علاقه ى حضرت يعقوب به حضرت يوسف ـ عليهماالسّلام ـ بحار الانوار، ج 44، ص 366؛ كشف الغمّه، ص 29؛ لهوف، ص 60.
هم چنين به هنگام خروج از مكّه و حركت به سوى كربلا طىّ نطقى فرمود: « مَنْ كانَ باذِلاً فينا مُهْجَتَهُ، مُوَطِّنا عَلى لِقاءِ اللّه نَفْسَهُ، فَلْيَرْحَلْ مَعَنا. » هركس مى خواهد جان خود را درباره ى ما بذل كند و خود را براى ملاقات با خدا آماده كرده است، باما كوچ كند.بحار الانوار، ج 44، ص 366؛ لهوف، ص 60.
يعنى همه را به جهاد و جنگ و كشته شدن دعوت مى نمود. اهل بهشت نيز دوستان خود در دنيا را دعوت مى كنند كه چرا نمى آييد و در قفس و زندان مانده ايد؟!
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد