همه مراجع (به جز مكارم): اگر صداى آنان در معرض ریبه، تلذّذ و تهییج شهوت باشد، جایز نیست.[1]
آیه اللّه مكارم: خیر، جایز نیست.[2]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – فاضل، جامعالمسائل، ج1 س2182 ؛ صافى، جامع الاحكام، ج2، س1681 ؛ خامنهاى، اجوبة الاستفتاءات، س1145 ؛ نورى، استفتاءات، ج2، س545 ؛ امام، استفتاءات، ج3، احكام نظر ، 57 و 65 ؛ تبريزى، استفتاءات، س1058 ؛ دفتر: وحيد، بهجت و سيستانى.
[2] – مكارم، استفتاءات، ج2، س764 و ج1، س785 و دفتر استفتاءات.
برچسب خوردهائمه علیهمالسلام, اجتهاد, اجتهاد و تقلید, احکام, احکام شرعی, اختلاف نظر, اختلاف نظر مراجع, اساتید, استنباط, استنباط احكام, اصطلاح فقهى, اعتكاف, اعتكاف گناه, اعتکاف در حیاط مسجد, اهمیت اعتكاف, اهمیت روزه, اهمیت نذر, پیامبر ص, پیامبر صلى الله علیه وآله, پیشینه تقلید, تقلید, تقلید از مجتهد, تلاش, حج, حیاط, حیاط مسجد, خمس, خمس سپرده گذارى, خمس سفر حج, دانشجو, دندان, دهان, راهنما, رژلب, روزه, روزه دار, زمان پیامبر, زیارت, سپرده گذارى, سفر حج, شامپو, شرایط نذر, عالم, عطر, عطر روزه دار, فطره, فطریه, فقیه, قصد اقامت, قطع اعتكاف, كفاره نذر, کرم, کفاره, کوشش, لثه, مؤونه, ماه رمضان, ماه مبارك رمضان, متعارف, مجتهد, مداحى زنان, مراجع, مراجع تقلید, مرجع, مرجع دینی, مسجد, معمول, مکه, نذر, نماز, همبستگی
