از این جهت می‌گویند که حضرت صدیقه‌ی طاهره فاطمه‌ی زهرا (سلام الله علیها) و امیر المؤمنین (علیه السّلام) که از جمله تفسیرهایی که برای «ذَكَرٍ وَ أُنْثى» این آیه آمده است یکی آدم و حوا است و یکی پدر ما امیر المؤمنین (علیه السّلانم) و مادر امامان، مادر خلقت حضرت فاطمه‌ی زهرا (سلام الله علیها) است که این‌ها اساس عالم خلقت هستند. «إِنَّا خَلَقْناكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَ أُنْثى»[1] در این ظاهر آدم پدر است، ولی امیر المؤمنین (علیه السّلام) فرمود: «كُنتُ مَعَ الأنبياءِ سِراً»[2] من با همه‌ی انبیاء همراه بودم. امیر المؤمنین (علیه السّلام) آدم را بدرقه کرده است. در واقع او اساس است که جان پیغمبر خاتم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) است و خاتم «أَوَّلَ مَا خَلَق»[3] است و جلوه‌ی «أَوَّلَ مَا خَلَق» امیر المؤمنین، علیّ بن ابی‌طالب (صلوات الله علیه) است و سوم حضرت زهرا (سلام الله علیها) است که این‌های مجرای خلقت از ابتدای تکوین عالم آفرینش تا پایان و انقراض عالم است که انقراض هم ندارد. همیشه پدر و مادری واقعی به عهده‌ی این‌ها است، «إِنَّا خَلَقْناكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَ أُنْثى».[4]
[1]– سوره‌ی حجرات، آیه 13.
[2]– عبقات الأنوار في إمامة الأئمة الأطهار، ج 17، ص 687.
[3]– الكافي (ط – الإسلامية)، ج 1، ص 442.
[4]– سوره‌ی حجرات، آیه 13.